ต่อไป »

[..บ่ายโมงคณะเราลงจากยอดดอยมุ่งหน้าลงมาที่น้ำตกสิริภูมิ..เป้าหมายคือร้านอาหารในโรงไฟฟ้าตามที่น้าอินสอนและไกด์ปานแจ้งหมายไว้..ขอขอบคุณทั้งสองท่านไว้ ณ.ที่นี้ด้วยครับ..แต่เมื่อเข้าไปถึงราวเกือบบ่ายสองเป้าหมายแรกก็พลาดแล้วครับ..คือร้านอาหารวันนี้ปิดบริการ..แต่นกเห็นตัวอยู่....ถามคุณจวงว่าจะเอายังไง?..ขับรถออกไปหาข้าวกินข้างนอกแล้วค่อยเข้ามาถ่ายมั้ย??..คุณจวงบอกไม่หิวๆแล้วจัดแจงตั้งขาประกอบกล้อง..ฮ่าๆๆๆ...คนถ่ายนกนี่เป็นแบบนี้กันทุกคน..เจอเป้าหมายอยู่ต่อหน้าละก็ข้าวปลาไม่เป็นอันกินกันแล้ว..]

..บ่ายโมงคณะเราลงจากยอดดอยมุ่งหน้าลงมาที่น้ำตกสิริภูมิ..เป้าหมายคือร้านอาหารในโรงไฟฟ้าตามที่น้าอินสอนและไกด์ปานแจ้งหมายไว้..ขอขอบคุณทั้งสองท่านไว้ ณ.ที่นี้ด้วยครับ..
แต่เมื่อเข้าไปถึงราวเกือบบ่ายสองเป้าหมายแรกก็พลาดแล้วครับ..คือร้านอาหารวันนี้ปิดบริการ..แต่นกเห็นตัวอยู่..
..ถามคุณจวงว่าจะเอายังไง?..ขับรถออกไปหาข้าวกินข้างนอกแล้วค่อยเข้ามาถ่ายมั้ย??..คุณจวงบอกไม่หิวๆแล้วจัดแจงตั้งขาประกอบกล้อง..
ฮ่าๆๆๆ...คนถ่ายนกนี่เป็นแบบนี้กันทุกคน..เจอเป้าหมายอยู่ต่อหน้าละก็ข้าวปลาไม่เป็นอันกินกันแล้ว..

[..เมื่อทุกคนกล้องพร้อม..คุณพงษ์พันธ์ก็เอาขนมไปวาง..เจ้านี่เค้าก็รู้งานครับ..โดดออกมาทันทีเลย..คงมีคนไปถ่ายเค้าทุกวัน..กินขนมจนอ้วนท้วนน่ารักมากมาย..และท่าทางเค้าเฟรนลี่ไม่มีอาการกลัวคนครับ..]

..เมื่อทุกคนกล้องพร้อม..คุณพงษ์พันธ์ก็เอาขนมไปวาง..เจ้านี่เค้าก็รู้งานครับ..โดดออกมาทันทีเลย..
คงมีคนไปถ่ายเค้าทุกวัน..กินขนมจนอ้วนท้วนน่ารักมากมาย..และท่าทางเค้าเฟรนลี่ไม่มีอาการกลัวคนครับ..

[..เขนหัวขาวท้ายแดง..River Chat. เพศผู้-เมียเหมือนกันจนสายตามนุษย์แยกไม่ออก..ขนาดเค้าราวๆ 19 เซ็นติเมตร เป็นนกอพยบที่พบในฤดูหนาวตามป่าเขาสูงทางภาคเหนือเท่านั้น..]

..เขนหัวขาวท้ายแดง..River  Chat.  เพศผู้-เมียเหมือนกันจนสายตามนุษย์แยกไม่ออก..
ขนาดเค้าราวๆ 19 เซ็นติเมตร   เป็นนกอพยบที่พบในฤดูหนาวตามป่าเขาสูงทางภาคเหนือเท่านั้น..

[..จุดหากินถิ่นอาศัยก็ตามในภาพนั่นแหละครับ..คือตามลำธารน้ำบนเขาสูงที่มีก้อนหินระเกะระกะ..เพราะเค้าจะหาแมลงที่มาเกาะอาศัยตามก้อนหินเป็นอาหาร..มาอาศัยสามสี่เดือน...พอหมดหน้าหนาวเค้าก็อพยบกลับบ้านไป...แล้วหน้าหนาวปีหน้าก็มาใหม่..ตัวนี้ถ่ายง่ายเพราะเค้าให้ความร่วมมือดี..มาบ่อยและอยู่นานครับ..คณะเราถ่ายจนเกือบบ่ายสามผมก็ชวนออกไปเอาตัวที่วางขนมไว้ให้เมื่อเช้านี้ครับ]

..จุดหากินถิ่นอาศัยก็ตามในภาพนั่นแหละครับ..คือตามลำธารน้ำบนเขาสูงที่มีก้อนหินระเกะระกะ..เพราะเค้าจะหาแมลงที่มาเกาะอาศัยตามก้อนหินเป็นอาหาร..
มาอาศัยสามสี่เดือน...พอหมดหน้าหนาวเค้าก็อพยบกลับบ้านไป...แล้วหน้าหนาวปีหน้าก็มาใหม่..ตัวนี้ถ่ายง่ายเพราะเค้าให้ความร่วมมือดี..มาบ่อยและอยู่นานครับ..คณะเราถ่ายจนเกือบบ่ายสามผมก็ชวนออกไปเอาตัวที่วางขนมไว้ให้เมื่อเช้านี้ครับ

[..เมื่อมาถึงหมายตอนบ่ายสาม..ผมไปสำรวจขนมที่วางไว้ว่ามีใครมากินหรือปล่าว..ก็เห็นว่าขนมหายไปซึ่งแสดงว่าเค้าคงมากินนั่นแหละ..แต่ตรงนี้มีปัญหาซะแล้ว..เพราะตอนนี้ดันมีคนมากางเต๊นท์เพื่อแรมคืนครับ..คุณพงษ์พันธ์เลยเอาขนมไปวางบนต้นไม้ล้มที่ขวางลำธารห่างออกไปราวยี่สิบเมตร..พอวางขนมเสร็จโดดกลับขึ้นฝั่งเหยียบริมตลิ่งปุ๊บตลิ่งก็พังลงไปด้วยเพราะน้ำมันไหลเซาะด้านล่างเป็นโพรง..คุณพงษ์พันธ์ก็เลยขาแช่น้ำรองเท้าเปียกปอนหมด.....ฮ่าๆๆ..เจ้านี่มันร้ายจริงๆ..เมื่อเช้าเล่นเอาผมหัวเข่าแตกมาตอนนี้เล่นเอาอีกคนขาแช่น้ำ..แล้วยังต้องรอนานมากกว่าจะมาแต่ละครั้ง..แถมถ่ายเค้าได้ไม่สวยเพราะไม่ยอมออกมาเอาขนมที่ก้อนหินโล่งๆที่เราวางไว้ให้..เขนเทาหางแดง..Plumbeous Redstart. ตัวนี้เพศผู้ครับ ขนาดราว 15 เซ็นติเมตร มีทั้งแบบอพยบมาและแบบอยู่ประจำถิ่น...จุดหากินถิ่นอาศัยก็เหมือนตัวข้างบนนั่นแหละ..คณะเราถ่ายจนเกือบห้าโมงผมก็ชวนไป กม.13 ที่เป็นทางแยกเข้าเมืองอางเพื่อไปรอถ่ายเหยี่ยวแมงปอขาแดงตามที่นัดกับไกด์ปานไว้ด้วยว่าตำแหน่งนี้ผมไม่แม่นหมายครับ..เมื่อเข้าไปถึง..ไกด์ปานกับลูกทัวร์ชาวญี่ปุ่นสามคนก็อยู่ที่นั่นแล้ว..เรารอเจ้าเหยี่ยวจนหกโมงเย็นฟ้ามืดแล้วก็ไม่มีมา..ร่ำลาไกด์ปานแล้วคณะเราก็ลงดอยไปหากินมื้อเที่ยง+เย็นแถวๆหางดง....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่่แห่งนี้ครับ..]

..เมื่อมาถึงหมายตอนบ่ายสาม..ผมไปสำรวจขนมที่วางไว้ว่ามีใครมากินหรือปล่าว..ก็เห็นว่าขนมหายไปซึ่งแสดงว่าเค้าคงมากินนั่นแหละ..
แต่ตรงนี้มีปัญหาซะแล้ว..เพราะตอนนี้ดันมีคนมากางเต๊นท์เพื่อแรมคืนครับ..คุณพงษ์พันธ์เลยเอาขนมไปวางบนต้นไม้ล้มที่ขวางลำธารห่างออกไปราวยี่สิบเมตร..
พอวางขนมเสร็จโดดกลับขึ้นฝั่งเหยียบริมตลิ่งปุ๊บตลิ่งก็พังลงไปด้วยเพราะน้ำมันไหลเซาะด้านล่างเป็นโพรง..คุณพงษ์พันธ์ก็เลยขาแช่น้ำรองเท้าเปียกปอนหมด..
...ฮ่าๆๆ..เจ้านี่มันร้ายจริงๆ..เมื่อเช้าเล่นเอาผมหัวเข่าแตกมาตอนนี้เล่นเอาอีกคนขาแช่น้ำ..แล้วยังต้องรอนานมากกว่าจะมาแต่ละครั้ง..แถมถ่ายเค้าได้ไม่สวยเพราะไม่ยอมออกมาเอาขนมที่ก้อนหินโล่งๆที่เราวางไว้ให้..
เขนเทาหางแดง..Plumbeous  Redstart.  ตัวนี้เพศผู้ครับ  ขนาดราว 15 เซ็นติเมตร  มีทั้งแบบอพยบมาและแบบอยู่ประจำถิ่น...จุดหากินถิ่นอาศัยก็เหมือนตัวข้างบนนั่นแหละ..
คณะเราถ่ายจนเกือบห้าโมงผมก็ชวนไป กม.13 ที่เป็นทางแยกเข้าเมืองอางเพื่อไปรอถ่ายเหยี่ยวแมงปอขาแดงตามที่นัดกับไกด์ปานไว้ด้วยว่าตำแหน่งนี้ผมไม่แม่นหมายครับ..
เมื่อเข้าไปถึง..ไกด์ปานกับลูกทัวร์ชาวญี่ปุ่นสามคนก็อยู่ที่นั่นแล้ว..เรารอเจ้าเหยี่ยวจนหกโมงเย็นฟ้ามืดแล้วก็ไม่มีมา..ร่ำลาไกด์ปานแล้วคณะเราก็ลงดอยไปหากินมื้อเที่ยง+เย็นแถวๆหางดง..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่่แห่งนี้ครับ..