ต่อไป »

https://www.google.co.th/maps/place/%E0%B9%82%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%9F%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%B3%E0%B9%81%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%AA%E0%B8%B0%E0%B8%87%E0%B8%B2/@19.4880689,97.9555077,15.29z/data=!4m5!3m4!1s0x30d008abf43ff99f:0x8e8d4257871a3dc3!8m2!3d19.4839034!4d97.9644819

[จากน้ำตกแม่สุรินทร์ท่านประธานพาวิ่งเข้าตัวจังหวัดแม่ฮ่องสอน..แล้วเลยมาที่เขื่อนแม่สะงานี่ครับ..เป้าประสงค์คือกะเต็นขาวดำใหญ่..ที่เมื่อหลายเดือนก่อนมีคนพบเจอและถ่ายได้ที่นี่..เรามาถึงหน้าโรงไฟฟ้าและเข้าไปติดต่อเจ้าหน้าที่ที่ชื่อเล็กตามที่มิตรสหายได้แจ้งมา..มาถึงบ่ายสี่..ยังมีเวลาเหลือเราจึงขึ้นไปสันเขื่อนเพื่อสำรวจสถานที่ไว้ก่อน..เดินลงไปชายน้ำด้านล่าง..เส้นทางเดินลำบากมากด้วยเพราะเป็นหินก้อนใหญ่ๆที่เค้าเอามาสุมไว้เป็นแนวทางน้ำไหลของเขื่อน..มีร่องรอยของการกางไบลน์ถ่ายครับ..ผมจึงไปหากิ่งไม้แห้งมาปักไว้ด้วยหวังให้พรุ่งนี้เช้านกมาเกาะหาปลากิน..จากนั้นวิ่งหาที่กินและที่พักของคืนนี้..ได้เป็นรีสร์อทสร้างด้วยไม้เก่าๆแบบเรือนไทยผีสิงครับ..ชื่อริมน้ำโฮมเสตย์มัง..ไม่มีใครอื่นใดมาพักที่นี่เลย..เราเข้าพักที่ห้องชื่อบางระจัน..บรรยากาศกลิ่นอับๆทึบๆมีไฟนีออนยี่สิบวัตต์ให้ดวงเดียว.....เอาเถอะ..แค่ซุกหัวนอนไม่กี่ชั่วโมง..และเราไม่กลัวผีครับ..ขนาดกลางป่าช้าที่เกาะสมุยก็เคยกางเต็นท์นอนมาแล้ว...แต่นอนไม่ได้จริงๆ..ดิ้นไปดิ้นมาจนตีสองก็ต้องหนีขึ้นรถ..ก็อากาศมันร้อนจนเหงื่อไหลเป็นน้ำใครจะไปหลับลง..พอขึ้นรถติดเครื่องเปิดแอร์แป็บเดียวก็หลับแล้ว..ฮ่าๆๆ...คือผีหน่ะ..ผมรู้ว่ามันมีจริง..แต่ไม่เห็นจะต้องกลัวมันนี่ครับ...เพราะวันข้างหน้าเราก็จะเป็นผีเช่นกัน..อาบน้ำ+นอน..ตั้งนาฬิกาปลุกตีห้า..จากนั้นขับรถไปสันเขื่อนขนอุปกรณ์เข้าหมายก่อนสว่างตามที่เพื่อนๆบอกมาครับ..เส้นทางลงลำบากสุดๆเล่นเอาท่านประธานทำไฟฉายแรงสูงร่วงลงน้ำในซอกหินหาแทบไม่เจอ....รอจนถึงแปดโมงเช้านกก็มาครับ..แต่ไม่ใช่ตัวเป้าหมาย..กลายเป็นเจ้าเด้าลมหลังเทานกอพยบที่พบเห็นบ่อยมาก..มาหากินที่นี่และโดดขึ้นเกาะกิ่งที่ผมปักไว้..]

จากน้ำตกแม่สุรินทร์ท่านประธานพาวิ่งเข้าตัวจังหวัดแม่ฮ่องสอน..แล้วเลยมาที่เขื่อนแม่สะงานี่ครับ..
เป้าประสงค์คือกะเต็นขาวดำใหญ่..ที่เมื่อหลายเดือนก่อนมีคนพบเจอและถ่ายได้ที่นี่..เรามาถึงหน้าโรงไฟฟ้าและเข้าไปติดต่อเจ้าหน้าที่ที่ชื่อเล็กตามที่มิตรสหายได้แจ้งมา..
มาถึงบ่ายสี่..ยังมีเวลาเหลือเราจึงขึ้นไปสันเขื่อนเพื่อสำรวจสถานที่ไว้ก่อน..เดินลงไปชายน้ำด้านล่าง..เส้นทางเดินลำบากมากด้วยเพราะเป็นหินก้อนใหญ่ๆที่เค้าเอามาสุมไว้เป็นแนวทางน้ำไหลของเขื่อน..
มีร่องรอยของการกางไบลน์ถ่ายครับ..ผมจึงไปหากิ่งไม้แห้งมาปักไว้ด้วยหวังให้พรุ่งนี้เช้านกมาเกาะหาปลากิน..จากนั้นวิ่งหาที่กินและที่พักของคืนนี้..
ได้เป็นรีสร์อทสร้างด้วยไม้เก่าๆแบบเรือนไทยผีสิงครับ..ชื่อริมน้ำโฮมเสตย์มัง..ไม่มีใครอื่นใดมาพักที่นี่เลย..เราเข้าพักที่ห้องชื่อบางระจัน..บรรยากาศกลิ่นอับๆทึบๆมีไฟนีออนยี่สิบวัตต์ให้ดวงเดียว..
...เอาเถอะ..แค่ซุกหัวนอนไม่กี่ชั่วโมง..และเราไม่กลัวผีครับ..ขนาดกลางป่าช้าที่เกาะสมุยก็เคยกางเต็นท์นอนมาแล้ว...แต่นอนไม่ได้จริงๆ..ดิ้นไปดิ้นมาจนตีสองก็ต้องหนีขึ้นรถ..
ก็อากาศมันร้อนจนเหงื่อไหลเป็นน้ำใครจะไปหลับลง..พอขึ้นรถติดเครื่องเปิดแอร์แป็บเดียวก็หลับแล้ว..ฮ่าๆๆ
...คือผีหน่ะ..ผมรู้ว่ามันมีจริง..แต่ไม่เห็นจะต้องกลัวมันนี่ครับ...เพราะวันข้างหน้าเราก็จะเป็นผีเช่นกัน..
อาบน้ำ+นอน..ตั้งนาฬิกาปลุกตีห้า..จากนั้นขับรถไปสันเขื่อนขนอุปกรณ์เข้าหมายก่อนสว่างตามที่เพื่อนๆบอกมาครับ..เส้นทางลงลำบากสุดๆเล่นเอาท่านประธานทำไฟฉายแรงสูงร่วงลงน้ำในซอกหินหาแทบไม่เจอ..
..รอจนถึงแปดโมงเช้านกก็มาครับ..แต่ไม่ใช่ตัวเป้าหมาย..กลายเป็นเจ้าเด้าลมหลังเทานกอพยบที่พบเห็นบ่อยมาก..มาหากินที่นี่และโดดขึ้นเกาะกิ่งที่ผมปักไว้..

[งานนี้แห้วสนิทครับ..ไม่มีเสียงร้อง..ไม่ได้เห็นแม้แต่เงา..คือไม่มีวี่แววเลยจริงๆ..พอเก้าโมงเราก็ถอดใจถอนไบลด์ลาละครับ...ไปกินขาหมูหมั่นโถวที่บ้านรักไทยดีกว่า....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

งานนี้แห้วสนิทครับ..ไม่มีเสียงร้อง..ไม่ได้เห็นแม้แต่เงา..คือไม่มีวี่แววเลยจริงๆ..
พอเก้าโมงเราก็ถอดใจถอนไบลด์ลาละครับ...ไปกินขาหมูหมั่นโถวที่บ้านรักไทยดีกว่า..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..

555  ว่าแห้วที่เขื่อน รสชาติประแล่มๆแล้ว ไปเจอขาหมูรสประแล่มๆพอกันเลย

[ทุกอย่างไม่จีรังครับ..]

555  ว่าแห้วที่เขื่อน รสชาติประแล่มๆแล้ว ไปเจอขาหมูรสประแล่มๆพอกันเลย

ทุกอย่างไม่จีรังครับ..