ต่อไป »

เหนื่อยใจ อารมณ์เสีย
บอกเลยว่าประทับใจด้านลบกับร้านค้า Big กล้องนี่มากๆเลย หากเป็นไปได้ ตั้งแต่นี้ต่อไปผมคงต้องเลี่ยงที่จะซื้อของที่ร้านนี้แล้วครับ พี่-น้อง
เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม ผมเข้าไปเดินงานโฟโต้แฟร์ และได้ซื้อเลนส์ยี่ห้อแทมร่อนจากร้าน Big กล้องมา 2 ตัว คือ 1 เลนส์ 150-600mm G2 และ 2 เลนส์ 16-300mm ทั้ง 2 ตัว ตอนซื้อไม่ได้เอากล้องไปลอง และค่อนข้างเชื่อใจในคุณภาพของผลิตภัณฑ์ยี่ห้อนี้ ครั้นกลับถึงบ้านจึงเอาของที่ซื้อมากองรวมๆไว้ ไม่ได้ทดสอบแต่อย่างไร จนกระทั่งเย็นวันที่ 2 ธันวาคม น้ายอดมาขอดูเลนส์ จึงได้เอาเลนส์ทั้งสองออกมาเทสกับกล้อง และปรากฏว่าเจ้าเลนส์แทมร่อน 150-600mm G2 ดันเกิดเอ็กซิเดนท์ขึ้น โดยมีปัญหาระบบกันสั่นไม่ทำงาน เราทั้งสองคนช่วยกันตรวจสอบดู ทำยังไงๆมันก็ไม่ทำงาน จึงสรุปว่าระบบกันสั่นมันเสีย

วันรุ่งขึ้น 3 ธันวาคม ผมจึงรีบนำเลนส์ตัวดังกล่าวไปขอเปลี่ยนตัวใหม่กับทางตัวแทนแทมร่อน แต่ทางตัวแทนบอกว่าซื้อมาจากใคร ก็ต้องเอาไปแคลมกับร้านที่ซื้อ ผมจึงต้องเอาไปบูชร้าน Big กล้อง เด็กของทางร้านไม่มีความรู้ที่จะเทสเลนส์ จึงพาผมกลับไปที่ตัวแทนอีก และให้ทางตัวแทนเทส ปรากฏว่าแรกๆพนักงานของทางตัวแทนก็บอกว่าระบบกันสั่นมันไม่ทำงานจริง แต่สุดท้ายไปตามช่างมาดู ช่างกดไปกดมา อยู่ๆระบบมันก็ทำงานขึ้นมาอีก และจะให้ทางผมรับเลนส์กลับมาใช้ ผมจึงปฏิเสธว่ามันไม่สบายใจแล้วล่ะ ผมขอตัวใหม่ดีกว่า ทางตัวแทนจึงบอกให้ผมไปเคลมตัวใหม่จากร้านที่ซื้อ แต่ทางร้านที่ขายบอกว่าเลนส์รุ่นนี้ได้ขายหมดไปแล้ว ไม่มีตัวใหม่ให้ผม แต่ให้ผมส่งเลนส์คืนไว้รอจนกว่าเลนส์ล๊อตใหม่จะเข้า และนัดผมว่าให้ไปรับตัวใหม่หลังวันที่ 20 ธันวาคม ผมจึงตอบตกลง แต่พอเขียนในใบรับเคลมดันลงเอาไว้ว่าให้รับได้วันที่ 27 ธันวาคม พอผมท้วงไป ก็ได้คำตอบว่า เผื่อๆเอาไว้เท่านั้นเอง เอาเป็นว่า เลนส์ล๊อตใหม่มาถึงเมื่อไรจะรีบโทรแจ้งให้มารับทันทีเลย ไม่ต้องเป็นห่วง

และอีกเรื่องที่ร้านขายถามผมว่าสะดวกไปรับเลนส์คืนที่ไหน ผมบอกว่าเอาที่ใกล้บ้านผมก็แล้วกัน สาขาอิมฯสำโรงก็ได้ ก็ได้คำตอบว่าสาขานี้ไม่ได้ ผมว่าเอ้าถ้างั้นก็ที่ Maga บางนาก็ได้ แกก็ยังบอกว่าไม่ได้อยู่ดี และในที่สุดก็บอกผมว่า เลือกได้แค่ 2 สาขาเท่านั้นคือ แฟชั่นไอแลนด์ หรือไม่ก็ฟิวเจอร์ปาร์ค รังสิต โอ้..แม่จ้าว.... ทำไมต้องให้ตูไปรับเลนส์ไกลยังงั้นด้วยว๊ะ ทั้งๆที่ร้านขายกล้องร้านนี้มีสาขาแทบจะทั่วประเทศ นี่หากพี่แกบอกผมว่าต้องไปรับที่สุไหงโกลก ตูมิเป็นลมชักตาตั้งเลยรึไง (ว๊ะ) สู้อุตส่าห์มาซื้อในงานที่จัดอยู่ใกล้ๆบ้านแล้วนะเนี่ย ยังดันต้องไปรับของซะไกลบ้านอีก แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เรื่องมันมาถึงแบบนี้แล้วก็จำยอมครับ ผมจึงเลือกรับที่ แฟชั่นฯ

 วันที่ 20 ธันวาคมผ่านไป 21 ก็ผ่านไปอีกวัน เงียบเป็นเป่าสาก ไม่มีการติดต่อใดๆทั้งสิ้น วันที่ 22 ธันวาคม ผมจึงต้องโทรเข้าไปที่ศูนย์ของร้านนี้ (ใบรับของเคลมก็ไม่ยอมลงเบอร์โทรติดต่อให้ด้วย เลยต้องโทรเข้าศูนย์) โอปะเรเตอร์รับสายแล้วพยายามจะบอกให้ผมติดต่อกับแผนกซ่อม ผมจึงอธิบายว่า ผมไม่ได้เอาเลนส์ไปซ่อม แต่เอาไปขอเปลี่ยนตัวใหม่เลย กว่าเจ๊แกจะพูดรู้เรื่อง ก็ว่ากันเหนื่อยเลย แกบอกว่าขอเวลาตรวจสอบสักครู่ แล้วจะโทรกลับ ขอเบอร์ไป ผมนั่งรอทั้งวันก็ไม่มีการโทรกลับแต่อย่างใด

วันรุ่งขึ้น 23 ธันวาคม ผมโทรเข้าไปใหม่อีกครั้ง โอปะเรเตอร์มารับสาย พอท้าวความก็บอกว่าไม่รู้เรื่อง น่าจะเป็นคนอื่นที่รับเรื่องเอาไว้ จึงต้องเริ่มเรื่องกันใหม่อีกรอบ และก็เหมือนเดิมคือพยายามจะโอนเรื่องไปที่แผนกซ่อมกล้องให้ได้ ต้องอธิบายกันยาวเหยียดกว่าจะเข้าใจ และก็เหมือนเดิม ขอเบอร์โทรกลับและบอกว่าอีก 5 นาที จะโทรกลับมาแจ้ง คราวนี้ผมจึงขอชื่อเจ็แกเอาไว้ เพราะไม่อย่างนั้นตามเรื่องทีไรร่ายกันยาวทุกที เจ๊แกบอกว่าแกชื่อ "ปิ๊" (ชื่อใหม่ที่ผมตั้งให้) ผมนั่งรอไป 2 ชั่วโมงเศษ ก็ไม่มีวี่แววว่าจะโทรมา ผมจึงต้องโทรไปตามอีกครั้ง ก็ได้รับคำตอบว่า ทางตัวแทนเลนส์แทมร่อนส่งเมาท์มาผิด ส่งเลนส์เมาท์นิคคอนมาให้ผม ทางร้าน Big กล้องจึงต้องส่งกลับไปที่ตัวแทนใหม่อีกรอบ และขอเลื่อนนัดรับของเป็นวันที่ 26 ธันวาคม และให้สัญญาว่าหากเลนส์มาแล้ว จะรีบโทรติดต่อให้มารับของทันที ผมโวยว่าทำไมเลื่อนไปเรื่อยๆอย่างนี้ เจ๊แกสวนกลับมาทันทีว่า ก็ยังไมเลยกำหนดนัดนี่ กำหนดนัดรับเลนส์ ในใบรับลงไว้ว่าวันที่ 27 ธันวานะคุ๊ณ.... เออ เอาที่สบายใจแล้วกัน เจ๊ และบ่ายๆวันนั้นก็มีสายจากคุณผู้ชายท่านหนึ่ง (ผมไม่ได้ถามชื่อ) โทรมาหาผมบอกว่า ให้ไปรับเลนส์คืนที่สาขาแฟชั่นได้แล้ว ผมจึงถามกลับไปว่าแน่ใจหรือเปล่า เพราะผมเพิ่งวางสายจากโอปะเรเตอร์ไป ทางศูนย์คุณบอกว่าส่งเมาท์มาให้ผิด แกจึงทำเสียงเหมือนประมาณว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ และบอกผมว่าขอเวลาตรวจสอบให้แน่ใจอีกครั้ง เดี๋ยวจะโทรกลับ และแล้วก็หายไปเลย

วันที่ 26 ธันวาคมผ่านไปอย่างเงียบเชียบ ผมไม่ได้รับการติดต่อจากใครๆทั้งนั้น บ่ายๆของวันที่ 27 ธันวาคม ผมจึงต้องติดต่อเข้าศูนย์เค้าอีกครั้ง แต่ปรากฏว่าไม่สามารถจะติดต่อได้ ทั้งๆที่ศูนย์มีเบอร์โทรตั้งเกือบๆ 10 สาย แต่โทรติดแล้วไม่มีคนรับเลยแม้แต่สายเดียว ผมจึงต้องไปค้นหาเบอร์โทรของสาขาแฟชั่น แต่ก็ไม่ปรากฏอีก แถมในเนตแจ้งว่ากำลังปรับปรุงสาขาอยู่ เลยต้องโทรไปที่สาขาฟิวเจอร์ปาร์คแทน และขอเบอร์มือถือของพนักงานที่สาขาแฟชั่น เมื่อได้มาผมรีบโทรไปตามของว่ามีเลนส์ 150-600mm ที่ขอเคลมไปมามั่งไหม ก็ได้คำตอบว่าไม่ทราบเรื่องเลยค่ะ ผมเลยขอคุยกับพนักงานที่รับเคลมผม แกชื่อ นายภูบัง (ชื่อตั้งใหม่) ก็ได้คำตอบว่าแกหยุด ไม่ได้มาทำงาน โอ้..แม่จ้าว.... ทำไมมันยุ่งงี้ว๊ะ และแล้วพนักงงานคนที่เป็นเจ้าของเบอร์ก็บอกผมว่าขอเวลาตรวจสอบก่อน หากได้เรื่องยังไงจะรีบโทรแจ้ง มาแนวนี้เหมือนกันเป๊ะทุกคนจริงๆ ให้ตายเถอะโรบิ้น

เวลาผ่านไปจนถึงบ่าย 4 โมง เจ๊แกก็โทรกลับมาบอกว่า รู้เรื่องแล้ว เลนส์อยู่ที่สาขาแล้ว ให้ผมไปรับได้เลย ผมถามว่าแล้วเลนส์มาถึงสาขาตั้งแต่เมื่อไร แกบอกว่ามาถึงตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ผมร้องอ้าว... แล้วเลนส์มาแล้วทำไมไม่โทรแจ้งมารับครับ ก็ได้คำตอบเดียวว่า.... ขอโทษค่ะ แต่เอาเถอะ ผมดีใจเหมือนได้ลูกชายกลับมา รีบแจ้นไปที่แฟชั่นไอแลนด์ ด้วยความที่ไม่ค่อยคุ้นเคยกับสถานที่ กว่าผมจะเดินหาร้านเค้าเจอก็เดินซะแทบหมดแรง ต้องไปถาม รปภ. พี่แกทำปากจิ๊กจั๊ก แล้วชี้โบ้ชี้เบ้บอกผมว่า มันอยู่คนล่ะอาคารกัน ให้ผมเดินผ่านสกายวอร์คไปอีกอาคารหนึ่ง กรรมจริงๆ

พอไปถึงร้าน เจ๊แกเอาของมาให้ผมและตั้งท่าจะเอาใบรับประกันปั๊มตรายาง แต่พอผมเห็นของเข้าเท่านั้น ผมจะเป็นลมซะให้ได้ จะอะไรซะอีก ทางร้าน Big กล้องเล่นผมเข้าให้ซะแล้ว คือผมจ่ายตังซื้อเลนส์รุ่นใหม่ 150-600mm (G2) ของแทมร่อน แต่ทางร้านเล่นเอาเลนส์รุ่นเก่า 150-600mm ของแทมร่อนมาให้ผมแทน กูจะบ้าตาย..... เจ๊แกต้องโทรเช็คกลับไปที่ศูนย์ แล้วก็มาบอกผมว่า ให้ผมกลับไปก่อน แล้วค่อยมารับเลนส์วันที่ 30 ธันวาคม ผมร้องจ๊าก... เพราะวันที่ 29-30 ธันวาคม งานผมเต็มเหยียด และจะปิดงานเย็นวันที่ 30 ด้วย แถมผมนัดลูกๆว่าจะพาแกเที่ยวออกรถเย็น 30 เหมือนกัน แล้วตูจะเอาเวลาที่ไหนมารับเลนส์ว๊ะ เป็นอันว่า ถ้านัดอย่างนี้ ปีใหม่ผมไม่ได้ลูกชายไปเที่ยวด้วยแน่ๆ เลยโวยใส่พนักงานไปว่า 30 ไม่ได้ ผมไม่ทัน และอีกอย่าง ผมต้องนั่งแทกซี่มาไกลเสืยค่ารถ 300 กว่าบาท กลับอีก 300 กว่า แล้วดันจะให้ผมต้องย้อนกลับมารับเลนส์ที่นี่อีกครั้ง ผมก็ต้องเสียค่ารถอีกรอบ สรุปว่าโดนไปสองรอบ พันกว่าบาท ใครจะรับผิด-ชอบค่ารถให้ผม เอาเป็นว่า ผมขอนั่งรอตรงนี้ คุณให้ทางศูนย์ขี่มอไซค์มาส่งเลย พนักงานตีหน้ามุ่ย บอกว่า ทางศูนย์เลิกงานไปแล้ว ผมว่าถ้างั้นก็ให้ทางสาขาที่มีเลนส์ตัวนี้เอามาส่งก็ได้ เช่น สาขาฟิวเจอร์ฯเป็นต้น เจ๊แกก็บอกว่า เลนส์ต้องเบิกที่ศูนย์เท่านั้น สาขาทุกสาขาไม่มีเลนส์ในสต๊อกเลย โอ้.... แจ๋ว...... แล้วมันขายของได้ไงว๊ะ ไม่เข้าใจ

สุดท้ายเจ๊แกก็บอกผมว่า เพื่อลดค่าใช้จ่ายในเรื่องค่ารถที่จะต้องกลับมาอีกรอบ เอาเป็นว่าให้ผมไปรับเลนส์ที่สาขาใกล้บ้านผมก็ได้ จะรับที่ไหนดี ผมว่าผมอยู่สำโรง เจ๊เห็นว่าสาขาไหนที่ใกล้บ้านผมล่ะ เจ๊แกบอกว่า สาขาอิมฯสำโรง ได้ไหม ผมตอบรับทันทีแล้วคิดด่าก่นโคตรมันในใจ ทีอย่างงี๊ล่ะยอมให้ผมไปรับเลนส์คืนที่อิมฯสำโรงได้ ทีวันเอาของไปเคลม พูดให้ตายห่าก็บอกว่าไม่ได้ ต้องมารับที่แฟชั่น หรือไม่ก็ที่ฟิวเจอร์ มันแปลว่าอะไรของแม่งมันว๊ะ รมณ์เสียจริงๆพับผ่าเหอะ ผมย้อนถามว่าแล้วผมจะได้เลนส์คืนวันไหน แกยืนยันว่า 30 ธันวาคม แต่ผมยอมไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ในที่สุด เจ๊แกเลยบอกว่า เอาเป็นว่า วันที่ 28 ธันวาคม ช่วงเย็นๆค่ำ ไปรับที่อิมฯสำโรงเลย ผมถึงได้อารมณ์ค้างกลับบ้าน

วันนี้ 28 ธันวาคม ผมได้รับสายจากเจ๊ที่อยู่แฟชั่นฯ บอกว่าเลนส์มาแล้ว ให้ผมเข้าไปรับของที่อิมฯได้เลย ผมดีใจสุดขีดชนิดที่ไม่เคยดีใจแบบนี้มาก่อน รีบไปรับเจ้าลูกชายกลับมาทันที คงต้องถ่ายภาพเค้า เอาเค้าลงเฟสซะหน่อย ให้สมกับความคิดถึงที่คาดกันไป คาดกันมา หลายรอบ จุ๊บๆๆ หวังว่าเราจะเข้ากันได้ดีนะ เจ้าลูกชาย

 

[ก็คงต้องจำกันไว้..ว่าระดับบิ๊กๆเค้าทำงานกันอย่างนี้...]

ก็คงต้องจำกันไว้..ว่าระดับบิ๊กๆเค้าทำงานกันอย่างนี้...

เจองานบริการแบบนี้ไม่ไหวแย่มากครับ

เจองานบริการแบบนี้ไม่ไหวแย่มากครับ

ครับ  จำจนวันตายเลยครับ