ต่อไป »

[..เมื่อวานออกจากหอคำหลวงตอนเกือบบ่ายสามแล้วผมก็ตั้งจีพีเอสไปแม่กำปอง..ด้วยว่าท่าน ผบ.รีเควสมา..ที่นี่ผมเป็นกังวลมาก..ด้วยเพราะเคยมากับท่านประธานครั้งนึงเมื่อหลายปีที่แล้ว..ครั้งนั้นมาถึงราวสองทุ่มกว่า..ปรากฎว่าร้านรวงบ้านเรือนปิดกันเงียบสนิท..และเราไม่ได้จองที่พักมาก่อน..วิ่งวนดูรอบนึงและต้องกลับลงไปหาที่จอดนอนในรถเอาห่างจากตลาดแม่กำปองราวสองกิโล..จนเช้าจึงวิ่งขึ้นมาและได้ที่จอดรถที่วัด..ซึ่งก็แคบๆจอดได้ราวสิบกว่าคันเท่านั้น..จากนั้นก็เดินลงทางที่ชันดิกมาเที่ยวตลาด..สองข้างทางเป็นบ้านพักแบบบ้านชาวบ้านมาทำเป็นโฮมสเตย์บ้านละสามสี่ห้อง..และแต่ละหลังก็จะมีที่จอดรถบริการแขกของเค้าแค่สามสี่ช่องจอดเช่นกัน..สาเหตุที่ที่นี่พื้นที่น้อยเพราะสองข้างทางถนนที่ชันนั้นมีลำธารร่องน้ำไหลรินๆเล็กๆสลับอยู่ซ้ายที-ขวาทีของถนน..พื้นดินมันเลยต่างระดับกับถนนเยอะ..เลยออกไปก็เห็นเป็นป่าเขาที่ผมเข้าใจว่าคงไม่มีโฉนด..เลยไม่มีใครไปก่อสร้างอะไร......คนที่แค่แวะผ่านมามันไม่มีอะไรน่าประทับใจครับ..เพราะที่นี่ต้องเป็นคู่รักที่มาใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์..แบบนั่งจิบกาแฟแก้วละวันประมาณนั้น..ถึงจะได้บรรยากาศ..มาวันนี้ผมมาถึงที่นี่เอาสี่โมงเย็นกว่า(ผมไม่ได้เช็คมาก่อนว่ามันดันเป็นวันอาทิตย์ที่ 14 มกรา)..โอ้โฮแม่จ้าว..ผู้คนเบียดเสียดยัดเยียดยังกับงานวัด..ท่าน ผบ.นั่งดูอยู่ในรถเหวอไปเลย..ฮ่าๆๆ..บอกไปหานอนที่อื่นเหอะ..เพราะเวลารถวิ่งสวนกันนี่ด้วยความที่ถนนแคบแถมยังมีร้านค้ารถเข็นขายไส้อั๋ว/ไก่ปิ้ง/ข้าวเหนียว/หมูย่างและคนที่ยืนซื้อ..ทำให้ถึงขนาดต้องพับกระจกมองข้าง..ถึงจะผ่านกันไปได้....เครียดเลยกว่าจะผ่านแม่กำปองไปได้..พอเลยผ่านมาจนถึงน้ำตก(ซึ่งไม่สวย)สองข้างทางก็เป็นป่าเขา..จนมาราวห้าหกกิโลก็ถึงกิ่วฝิ่น..เลยจอดรถแล้วพาท่าน ผบ.เดินขึ้นเนินเขาไปยืนคร่อมถ่ายรูปที่รอยต่อสองจังหวัดเชียงใหม่-ลำปางครับ..จากนั้นขับต่อไปอุทยานแจ้ซ้อนซึ่งต้องใช้เวลาวิ่งผ่านป่าเขาทั้งสองข้างทางอีกราวสี่สิบห้านาที..มาถึงเอาเกือบหกโมง..ร้านอาหารของอุทยานก็ปิดไปแล้ว..และแถวนี้ไม่มีร้านค้าอื่น..ถ้าจะหามื้อเย็นก็ต้องวิ่งออกไปราวสิบกิโลถึงจะมี....แต่เราไม่เดือดร้อนครับ..เพราะท่าน ผบ.ติดมาม่าคัฟกับขนมมาเยอะ..แถมยังมีเกาลัคที่ซื้อมาจากบ้านสันติชล..แค่นี้ก็อิ่มอร่อยแล้ว..เช้ามาผมก็มาถ่ายฮอตสปริงที่นี่ตอน 06.25 น. สองใบแรกนี่ถ่ายด้วยโหมดธรรมดาดูมันมัวซัว..หลังจากนั้นก็เลยใช้ HDR.]

..เมื่อวานออกจากหอคำหลวงตอนเกือบบ่ายสามแล้วผมก็ตั้งจีพีเอสไปแม่กำปอง..ด้วยว่าท่าน ผบ.รีเควสมา..
ที่นี่ผมเป็นกังวลมาก..ด้วยเพราะเคยมากับท่านประธานครั้งนึงเมื่อหลายปีที่แล้ว..ครั้งนั้นมาถึงราวสองทุ่มกว่า..ปรากฎว่าร้านรวงบ้านเรือนปิดกันเงียบสนิท..
และเราไม่ได้จองที่พักมาก่อน..วิ่งวนดูรอบนึงและต้องกลับลงไปหาที่จอดนอนในรถเอาห่างจากตลาดแม่กำปองราวสองกิโล..
จนเช้าจึงวิ่งขึ้นมาและได้ที่จอดรถที่วัด..ซึ่งก็แคบๆจอดได้ราวสิบกว่าคันเท่านั้น..จากนั้นก็เดินลงทางที่ชันดิกมาเที่ยวตลาด..
สองข้างทางเป็นบ้านพักแบบบ้านชาวบ้านมาทำเป็นโฮมสเตย์บ้านละสามสี่ห้อง..และแต่ละหลังก็จะมีที่จอดรถบริการแขกของเค้าแค่สามสี่ช่องจอดเช่นกัน..
สาเหตุที่ที่นี่พื้นที่น้อยเพราะสองข้างทางถนนที่ชันนั้นมีลำธารร่องน้ำไหลรินๆเล็กๆสลับอยู่ซ้ายที-ขวาทีของถนน..พื้นดินมันเลยต่างระดับกับถนนเยอะ..
เลยออกไปก็เห็นเป็นป่าเขาที่ผมเข้าใจว่าคงไม่มีโฉนด..เลยไม่มีใครไปก่อสร้างอะไร..
....คนที่แค่แวะผ่านมามันไม่มีอะไรน่าประทับใจครับ..เพราะที่นี่ต้องเป็นคู่รักที่มาใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์..แบบนั่งจิบกาแฟแก้วละวันประมาณนั้น..ถึงจะได้บรรยากาศ..
มาวันนี้ผมมาถึงที่นี่เอาสี่โมงเย็นกว่า(ผมไม่ได้เช็คมาก่อนว่ามันดันเป็นวันอาทิตย์ที่ 14 มกรา)..โอ้โฮแม่จ้าว..ผู้คนเบียดเสียดยัดเยียดยังกับงานวัด..
ท่าน ผบ.นั่งดูอยู่ในรถเหวอไปเลย..ฮ่าๆๆ..บอกไปหานอนที่อื่นเหอะ..เพราะเวลารถวิ่งสวนกันนี่ด้วยความที่ถนนแคบแถมยังมีร้านค้ารถเข็นขายไส้อั๋ว/ไก่ปิ้ง/ข้าวเหนียว/หมูย่างและคนที่ยืนซื้อ..ทำให้ถึงขนาดต้องพับกระจกมองข้าง..ถึงจะผ่านกันไปได้..
..เครียดเลยกว่าจะผ่านแม่กำปองไปได้..พอเลยผ่านมาจนถึงน้ำตก(ซึ่งไม่สวย)สองข้างทางก็เป็นป่าเขา..จนมาราวห้าหกกิโลก็ถึงกิ่วฝิ่น..
เลยจอดรถแล้วพาท่าน ผบ.เดินขึ้นเนินเขาไปยืนคร่อมถ่ายรูปที่รอยต่อสองจังหวัดเชียงใหม่-ลำปางครับ..
จากนั้นขับต่อไปอุทยานแจ้ซ้อนซึ่งต้องใช้เวลาวิ่งผ่านป่าเขาทั้งสองข้างทางอีกราวสี่สิบห้านาที..มาถึงเอาเกือบหกโมง..ร้านอาหารของอุทยานก็ปิดไปแล้ว..และแถวนี้ไม่มีร้านค้าอื่น..ถ้าจะหามื้อเย็นก็ต้องวิ่งออกไปราวสิบกิโลถึงจะมี..
..แต่เราไม่เดือดร้อนครับ..เพราะท่าน ผบ.ติดมาม่าคัฟกับขนมมาเยอะ..แถมยังมีเกาลัคที่ซื้อมาจากบ้านสันติชล..แค่นี้ก็อิ่มอร่อยแล้ว..
เช้ามาผมก็มาถ่ายฮอตสปริงที่นี่ตอน 06.25 น.  สองใบแรกนี่ถ่ายด้วยโหมดธรรมดาดูมันมัวซัว..หลังจากนั้นก็เลยใช้ HDR.

[..ที่นี่แตกต่างกับที่บ่อน้ำพุร้อนฝางครับ..เพราะที่นี่ไม่มีการพุ..เป็นแค่บ่อน้ำร้อนเฉยๆ..ที่ฝางนั่นจะมีการพุพุ่งของน้ำร้อนขึ้นมาราวครึ่งชั่วโมงครั้งนึง..และพุมาทีนึงก็ราวๆห้านาที..สูงถึงยี่สามสิบเมตร..และมีการสร้างโรงไฟฟ้าโดยใช้ความร้อนใต้พิภพนี่ด้วย..แต่ที่นี่มีไว้แค่ต้มไข่..อิๆ..ที่แจ้ซ้อนนี้จะมีน้ำตกด้วย..ซึ่งต้องเดินเข้าไปประมาณกิโลนึง..แต่ก็ไม่ได้สวยงามอะไรนัก..มารอบนี้ผมจึงไม่เดินเข้าไป..]

..ที่นี่แตกต่างกับที่บ่อน้ำพุร้อนฝางครับ..เพราะที่นี่ไม่มีการพุ..เป็นแค่บ่อน้ำร้อนเฉยๆ..
ที่ฝางนั่นจะมีการพุพุ่งของน้ำร้อนขึ้นมาราวครึ่งชั่วโมงครั้งนึง..และพุมาทีนึงก็ราวๆห้านาที..สูงถึงยี่สามสิบเมตร..
และมีการสร้างโรงไฟฟ้าโดยใช้ความร้อนใต้พิภพนี่ด้วย..แต่ที่นี่มีไว้แค่ต้มไข่..อิๆ
..ที่แจ้ซ้อนนี้จะมีน้ำตกด้วย..ซึ่งต้องเดินเข้าไปประมาณกิโลนึง..แต่ก็ไม่ได้สวยงามอะไรนัก..มารอบนี้ผมจึงไม่เดินเข้าไป..

[..แต่ทั้งสองที่มีเหมือนกันคือกลิ่นกำมะถันคลุ้งทั่วบริเวณ..และห้องอาบน้ำออนเซนครับ..ไว้ลวกไข่ลวกหอย..อิๆ]

..แต่ทั้งสองที่มีเหมือนกันคือกลิ่นกำมะถันคลุ้งทั่วบริเวณ..และห้องอาบน้ำออนเซนครับ..ไว้ลวกไข่ลวกหอย..อิๆ

[..นี่เดินวนกลับมาที่เก่าละ..ก็ไม่มีอะไรให้ถ่าย..ใบท้ายนี่ตอน 07.17 น.จากนั้นผมก็รีบเดินทางไปหมายต่อไป..ด้วยว่าต้องออกไปหามื้อเช้าด้วย....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ....และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

..นี่เดินวนกลับมาที่เก่าละ..ก็ไม่มีอะไรให้ถ่าย..
ใบท้ายนี่ตอน 07.17 น.จากนั้นผมก็รีบเดินทางไปหมายต่อไป..ด้วยว่าต้องออกไปหามื้อเช้าด้วย..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ....และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..

ต้มไข่ได้เลยครับน้ายอด

[..ครับ..ต้มไข่+ลวกหอยได้เป็นอย่างดี..อิๆ]

ต้มไข่ได้เลยครับน้ายอด

..ครับ..ต้มไข่+ลวกหอยได้เป็นอย่างดี..อิๆ