ต่อไป »

[..เมื่อคณะเราออกจากวัดป่าปากโดมแล้วก็มาแวะหามื้อเที่ยง..อิ่มแล้วเดินทางต่อเพื่อจะมาที่มาวัดภูพร้าวครับ..แต่เวลามันพึ่งจะบ่ายสองโมงกว่าถ่ายอะไรก็ไม่สวยหรอก..ก็เลยไปตลาดช่องเม็กกันก่อน..ไปเดินดูตลาดค่าเวลา..แต่มันก็เงียบเหงาไปหมดเพราะพิษโควิด..แถมด่านปิดห้ามข้ามฟาก..เดินดูอึ่งอ่างกบเขียดปลาแห้งสารพัดอาหารอิสานแต่ไม่ได้ซื้อหามาหรอก..ผมได้แค่ชาพม่ามาสองห่อ..ของพม่าแต่ดันมาซื้อที่ชายแดนลาวมันของปลอมแน่ๆอยู่แล้ว..ฮ่าๆๆ..เมื่อไม่มีอะไรน่าสนใจก็เลยขึ้นไปวัดครับ..แต่พอราวบ่ายสี่ชาวคณะดันบอกว่าหิวข้าว..ก็เลยต้องย้อนลงไปตลาดช่องเม็กเพื่อหากินละ...อะไรจะวุ่นวายปานนั้นน้อ..กลับขึ้นมาวัดอีกทีก็แดดร่มลมตกละ..ผมถ่ายใบแรกนี้ตอน 17.06 น.]

..เมื่อคณะเราออกจากวัดป่าปากโดมแล้วก็มาแวะหามื้อเที่ยง..อิ่มแล้วเดินทางต่อเพื่อจะมาที่มาวัดภูพร้าวครับ..
แต่เวลามันพึ่งจะบ่ายสองโมงกว่าถ่ายอะไรก็ไม่สวยหรอก..ก็เลยไปตลาดช่องเม็กกันก่อน..ไปเดินดูตลาดค่าเวลา..แต่มันก็เงียบเหงาไปหมดเพราะพิษโควิด..
แถมด่านปิดห้ามข้ามฟาก..เดินดูอึ่งอ่างกบเขียดปลาแห้งสารพัดอาหารอิสานแต่ไม่ได้ซื้อหามาหรอก..ผมได้แค่ชาพม่ามาสองห่อ..ของพม่าแต่ดันมาซื้อที่ชายแดนลาวมันของปลอมแน่ๆอยู่แล้ว..ฮ่าๆๆ
..เมื่อไม่มีอะไรน่าสนใจก็เลยขึ้นไปวัดครับ..แต่พอราวบ่ายสี่ชาวคณะดันบอกว่าหิวข้าว..ก็เลยต้องย้อนลงไปตลาดช่องเม็กเพื่อหากินละ...อะไรจะวุ่นวายปานนั้นน้อ..
กลับขึ้นมาวัดอีกทีก็แดดร่มลมตกละ..ผมถ่ายใบแรกนี้ตอน 17.06 น.

[..ออกมาเก็บบรรยากาศรอบๆพระอุโบสถต์ครับ..ภาพมันอาจจะโค้งมนผิดส่วนชวนเวียนหัวไปซะหน่อยนะ..เพราะฤทธิ์เดชของฟิชอายครับ..อิๆๆ]

..ออกมาเก็บบรรยากาศรอบๆพระอุโบสถต์ครับ..ภาพมันอาจจะโค้งมนผิดส่วนชวนเวียนหัวไปซะหน่อยนะ..เพราะฤทธิ์เดชของฟิชอายครับ..อิๆๆ

[..แสงแห่งทิวาเริ่มเข้าสู่อัสดงคตแล้ว..บรรดาตากล้อง//ยายกล้องก็เริ่มทำงานกันอุตลุต..ผมพึ่งมาทราบและเห็นว่าทางทีมงาน"เที่ยวยันแจ้ง"(ไม่แน่ใจว่าชื่อนี้ถูกหรือไม่นะครับ..ต้องขออภัย)เค้าพาลูกทัวร์กรุ๊ปนี้ราวห้าหกคนซึ่งไปรับมาจากสนามบิน..มาเจอและร่วมถ่ายภาพที่นี่กับคณะเราที่เดินทางจากกรุงเทพโดยขับรถมาเอง..เพราะเราต้องการถ่ายเบี้ยป้ายรายทางมาด้วย..น้าหมูกับน้าหมีเค้ารู้จักกับกลุ่มนี้ดี..ก็สนทนาฮาเฮกันตามประสาช่างภาพครับ..แต่ผมไม่รู้จักใครเลยเพราะผมไม่ได้อยู่ในสายแลนด์..ก็ยืนเด๋อๆด๋าๆไปคนเดียว..อิๆ]

..แสงแห่งทิวาเริ่มเข้าสู่อัสดงคตแล้ว..บรรดาตากล้อง//ยายกล้องก็เริ่มทำงานกันอุตลุต..
ผมพึ่งมาทราบและเห็นว่าทางทีมงาน"เที่ยวยันแจ้ง"(ไม่แน่ใจว่าชื่อนี้ถูกหรือไม่นะครับ..ต้องขออภัย)
เค้าพาลูกทัวร์กรุ๊ปนี้ราวห้าหกคนซึ่งไปรับมาจากสนามบิน..มาเจอและร่วมถ่ายภาพที่นี่กับคณะเราที่เดินทางจากกรุงเทพโดยขับรถมาเอง..เพราะเราต้องการถ่ายเบี้ยป้ายรายทางมาด้วย..
น้าหมูกับน้าหมีเค้ารู้จักกับกลุ่มนี้ดี..ก็สนทนาฮาเฮกันตามประสาช่างภาพครับ..แต่ผมไม่รู้จักใครเลยเพราะผมไม่ได้อยู่ในสายแลนด์..ก็ยืนเด๋อๆด๋าๆไปคนเดียว..อิๆ

[..เริ่มช่วงเวลาทไวไลท์แล้วครับ..ผมก็เข้าประจำที่อันคุ้นเคยอยู่..เพราะว่าเคยมาที่วัดนี้สองสามครั้งแล้ว..มุมมหาชนมุมเดิมที่เดิมของทุกครั้งนั่นแหละ..เพราะมุมตรงนี้จะได้เห็นผนังด้านหลังของพระอุโบสถต์ที่มีต้นโพธิ์เรืองแสงนั่น..พร้อมกับแสงสีและดวงตะวันยามเย็น..อะไรที่มันดีอยู่แล้วผมไม่คิดเปลี่ยนครับ..เพราะยังหาเหตุผลที่ดีกว่าในการจะเปลี่ยนไม่ได้..ก็เลยเหมือนพวกย้ำคิดย้ำทำไม่มีการพัฒนาอะไรเลย..ฮ่าๆๆ..แต่ที่เห็นเปลี่ยนแปลงไปบ้างคือฟอสฟอรัสที่เคลือบอยู่บนเส้นลายกนกนั่น..มันเริ่มถลอกเว้าแหว่งเลือนลางจางหายไป..ก็คงเพราะมีผู้คนที่ไม่สนใจโลกเดินเหยียบย่ำทำลายอย่างไม่สนสี่สนแปดอะไรทั้งนั้น..มุมเดิมๆครับ..แต่เปลี่ยนไว้บาลานซ์และบางใบใช้ HDR เพื่อปรับปรุงค่าแสงสีให้ไม่ซ้ำจำเจจนเกินไปนัก..]

..เริ่มช่วงเวลาทไวไลท์แล้วครับ..ผมก็เข้าประจำที่อันคุ้นเคยอยู่..เพราะว่าเคยมาที่วัดนี้สองสามครั้งแล้ว..
มุมมหาชนมุมเดิมที่เดิมของทุกครั้งนั่นแหละ..เพราะมุมตรงนี้จะได้เห็นผนังด้านหลังของพระอุโบสถต์ที่มีต้นโพธิ์เรืองแสงนั่น..พร้อมกับแสงสีและดวงตะวันยามเย็น..
อะไรที่มันดีอยู่แล้วผมไม่คิดเปลี่ยนครับ..เพราะยังหาเหตุผลที่ดีกว่าในการจะเปลี่ยนไม่ได้..ก็เลยเหมือนพวกย้ำคิดย้ำทำไม่มีการพัฒนาอะไรเลย..ฮ่าๆๆ
..แต่ที่เห็นเปลี่ยนแปลงไปบ้างคือฟอสฟอรัสที่เคลือบอยู่บนเส้นลายกนกนั่น..มันเริ่มถลอกเว้าแหว่งเลือนลางจางหายไป..ก็คงเพราะมีผู้คนที่ไม่สนใจโลกเดินเหยียบย่ำทำลายอย่างไม่สนสี่สนแปดอะไรทั้งนั้น..
มุมเดิมๆครับ..แต่เปลี่ยนไว้บาลานซ์และบางใบใช้ HDR  เพื่อปรับปรุงค่าแสงสีให้ไม่ซ้ำจำเจจนเกินไปนัก..

[..เมื่อฟ้าเริ่มมืดลง..เราก็จะเห็นถึงความงามอร่ามเรืองรองของต้นพระมหาโพธิ์ที่งดงามที่สุดของเมืองไทยยามนี้..ก็เก็บภาพตามเวลาที่ท้องฟ้าเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ..มาที่นี่ก็ต้องถ่ายตรงนี้แหละ..และต้องถ่ายให้คุ้มเพราะเดินทางมาไกล..อิๆ]

..เมื่อฟ้าเริ่มมืดลง..เราก็จะเห็นถึงความงามอร่ามเรืองรองของต้นพระมหาโพธิ์ที่งดงามที่สุดของเมืองไทยยามนี้..
ก็เก็บภาพตามเวลาที่ท้องฟ้าเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ..มาที่นี่ก็ต้องถ่ายตรงนี้แหละ..และต้องถ่ายให้คุ้มเพราะเดินทางมาไกล..อิๆ

[..แต่ก็เป็นเหมือนๆทุกครั้งที่มาถ่ายนั่นแหละ..คือจะมีผู้คนที่ไม่เข้าใจพยายามจะถ่ายต้นมหาโพธิ์ด้วยแสงแฟลช..เล่นกันซะวูบวาบมาเข้ากล้องเรา..ทำเอาเสียหายไปไม่ใช่น้อยเลย..คณะเราถ่ายกันอยู่จนราวทุ่มครึ่งก็ออกเดินทางไปร้านอาหารคำแพงที่โขงเจียม..เพื่อไปทานมื้อเย็นตามโปรแกรมของทัวร์....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

..แต่ก็เป็นเหมือนๆทุกครั้งที่มาถ่ายนั่นแหละ..คือจะมีผู้คนที่ไม่เข้าใจพยายามจะถ่ายต้นมหาโพธิ์ด้วยแสงแฟลช..เล่นกันซะวูบวาบมาเข้ากล้องเรา..ทำเอาเสียหายไปไม่ใช่น้อยเลย..
คณะเราถ่ายกันอยู่จนราวทุ่มครึ่งก็ออกเดินทางไปร้านอาหารคำแพงที่โขงเจียม..เพื่อไปทานมื้อเย็นตามโปรแกรมของทัวร์..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..

คนน้อยดีจังครับ

[..ครับ..ถือว่าค่อนข้างน้อย..แต่ถ้ารอสักสามทุ่มคิดว่าคงแทบไร้ผู้คนเลย..]

คนน้อยดีจังครับ

..ครับ..ถือว่าค่อนข้างน้อย..แต่ถ้ารอสักสามทุ่มคิดว่าคงแทบไร้ผู้คนเลย..

ตาปลาก็สวยเหมือนกันแฮะ

[..ผมว่าก็สวยกว่า"หูด"หน่อยครับ..อิๆๆ]

ตาปลาก็สวยเหมือนกันแฮะ

..ผมว่าก็สวยกว่า"หูด"หน่อยครับ..อิๆๆ