ต่อไป »

[..คราวที่แล้วลงใต้นั่นทริปไฟไหม้..แต่ครั้งนี้เป็นทริปไฟช็อตครับ..เย็นของวันที่ 3 โทรศัพท์ของผมดังลั่น..พอรับขึ้นมาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน Mr.Danny Hoi. เพื่อนซี้ชาวฮ่องกงของผมเอง..เซย์ฮัลโล่ถามไถ่ได้ความว่าเค้าพึ่งบินกลับจากเกาะสุมาตราของอินโดเพราะไปตามถ่ายแต้วแล้วที่มีเฉพาะถิ่นที่นั่นสองตัว..และตอนนี้พึ่งมาถึงสนามบินนานาชาติที่จาการ์ต้า..เพื่อจะต่อเครื่องบินกลับบ้านที่ฮ่องกง..แต่มาเปิดเจอข้อมูลในเฟซว่ามีกะเต็นลายเลี้ยงลูกอยู่ที่เขาใหญ่..เลยอยากจะเข้ามาถ่าย..ขอให้ผมช่วยอำนวยความสะดวกและร่วมทางไปด้วย....ผมว่าตัวนี้คุณถ่ายไปหลายครั้งแล้วนี่..ยังจะเอาอีกรึ?..อาไห่ตอบว่าที่เคยได้สวยๆนั่นได้มาจากอินโด..แต่ที่ไทยยังไม่เคยได้สวยๆเลย..อยากมาถ่ายเพื่อเก็บเป็นเร็คคร์อดของเมืองไทยไว้..เอาๆๆ..เพื่อเพื่อนน้อยกว่านี้ได้ยังไง..ผมตอบตกลงและติดต่อท่านประธานว่าสนใจไปถ่ายด้วยกันมั้ย..ท่านประธานตอบว่ากำลังว่าจะโทรหาผมเพื่อชวนไปถ่ายช้างที่ยอดเขาพญาเดินธง..แต่เมื่อเป็นแบบนี้ไปถ่ายกะเต็นก่อนก็ได้..ส่วนช้างนั่นถ้าฟ้าเปิดก็ถ่ายซะที่เขาใหญ่เลย....เมื่อนัดหมายทางนี้เรียบร้อยผมก็โทรไปแจ้งอาไห่..เค้าก็โทรกลับฮ่องกงให้ภรรยาจองตั๋วเครื่องเพื่อบินต่อมาสุวรรณภูมิเลย..โดยไม่ได้ออกจากสนามบินกลับบ้าน..หน้าลูกหน้าเมียไม่ต้องเห็นกันละ..ฮ่าๆๆอ้อ..ไม่ได้เห็นแต่หน้าเมียสิ...เพราะลูกไปเรียนอยู่ที่อังกฤษยังไงก็ไม่ได้เห็นอยู่แล้ว..และเที่ยวบินเค้ามาถึงสุวรรณภูมิตอนตีหนึ่งกว่า..ก็นั่งเฝ้าสนามบินไปเพราะผมนัดไปรับตีห้า....เมื่อถึงเวลาผมไปถึงจุดนัดก็ต้องโทรหา..เพราะอาไห่ไปหาที่นั่งหลับนกอยู่ด้วยว่าสมบุกสมบันตามหาแต้วแล้วที่อินโดมาหลายวันคงเพลียจัดครับ..เจอหน้ากันร้องเวอรี่เแกล๊ดทูซียูอเก๊นแอนด์อเกน..ผมช่วยเข็นกระเป๋ามาที่รถที่ท่านประธานจอดรออยู่..ขนขึ้นรถเสร็จแล้วก็ออกเดินทางเลย..และสองคนนี้ผมไม่ต้องแนะนำอะไรเพราะเค้ารู้จักคุ้นเคยกันดีอยู่แล้วครับ....เราแวะกินมื้อเช้ากันที่นครนายก..จากนั้นแวะหาทุเรียนกับผลไม้อื่นๆพร้อมทั้งขนมปังน้ำดื่มที่หนองชะอม..จากนั้นก็ดิ่งขึ้นเขา...เราไปถึงหมายเอาแปดโมงกว่าแล้วครับ..]

..คราวที่แล้วลงใต้นั่นทริปไฟไหม้..แต่ครั้งนี้เป็นทริปไฟช็อตครับ..
เย็นของวันที่ 3  โทรศัพท์ของผมดังลั่น..พอรับขึ้นมาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน Mr.Danny  Hoi.  เพื่อนซี้ชาวฮ่องกงของผมเอง..
เซย์ฮัลโล่ถามไถ่ได้ความว่าเค้าพึ่งบินกลับจากเกาะสุมาตราของอินโดเพราะไปตามถ่ายแต้วแล้วที่มีเฉพาะถิ่นที่นั่นสองตัว..และตอนนี้พึ่งมาถึงสนามบินนานาชาติที่จาการ์ต้า..
เพื่อจะต่อเครื่องบินกลับบ้านที่ฮ่องกง..แต่มาเปิดเจอข้อมูลในเฟซว่ามีกะเต็นลายเลี้ยงลูกอยู่ที่เขาใหญ่..เลยอยากจะเข้ามาถ่าย..ขอให้ผมช่วยอำนวยความสะดวกและร่วมทางไปด้วย..
..ผมว่าตัวนี้คุณถ่ายไปหลายครั้งแล้วนี่..ยังจะเอาอีกรึ?..อาไห่ตอบว่าที่เคยได้สวยๆนั่นได้มาจากอินโด..แต่ที่ไทยยังไม่เคยได้สวยๆเลย..อยากมาถ่ายเพื่อเก็บเป็นเร็คคร์อดของเมืองไทยไว้..
เอาๆๆ..เพื่อเพื่อนน้อยกว่านี้ได้ยังไง..ผมตอบตกลงและติดต่อท่านประธานว่าสนใจไปถ่ายด้วยกันมั้ย..ท่านประธานตอบว่ากำลังว่าจะโทรหาผมเพื่อชวนไปถ่ายช้างที่ยอดเขาพญาเดินธง..
แต่เมื่อเป็นแบบนี้ไปถ่ายกะเต็นก่อนก็ได้..ส่วนช้างนั่นถ้าฟ้าเปิดก็ถ่ายซะที่เขาใหญ่เลย..
..เมื่อนัดหมายทางนี้เรียบร้อยผมก็โทรไปแจ้งอาไห่..เค้าก็โทรกลับฮ่องกงให้ภรรยาจองตั๋วเครื่องเพื่อบินต่อมาสุวรรณภูมิเลย..โดยไม่ได้ออกจากสนามบินกลับบ้าน..หน้าลูกหน้าเมียไม่ต้องเห็นกันละ..ฮ่าๆๆ
อ้อ..ไม่ได้เห็นแต่หน้าเมียสิ...เพราะลูกไปเรียนอยู่ที่อังกฤษยังไงก็ไม่ได้เห็นอยู่แล้ว..และเที่ยวบินเค้ามาถึงสุวรรณภูมิตอนตีหนึ่งกว่า..ก็นั่งเฝ้าสนามบินไปเพราะผมนัดไปรับตีห้า..
..เมื่อถึงเวลาผมไปถึงจุดนัดก็ต้องโทรหา..เพราะอาไห่ไปหาที่นั่งหลับนกอยู่ด้วยว่าสมบุกสมบันตามหาแต้วแล้วที่อินโดมาหลายวันคงเพลียจัดครับ..
เจอหน้ากันร้องเวอรี่เแกล๊ดทูซียูอเก๊นแอนด์อเกน..ผมช่วยเข็นกระเป๋ามาที่รถที่ท่านประธานจอดรออยู่..ขนขึ้นรถเสร็จแล้วก็ออกเดินทางเลย..และสองคนนี้ผมไม่ต้องแนะนำอะไรเพราะเค้ารู้จักคุ้นเคยกันดีอยู่แล้วครับ..
..เราแวะกินมื้อเช้ากันที่นครนายก..จากนั้นแวะหาทุเรียนกับผลไม้อื่นๆพร้อมทั้งขนมปังน้ำดื่มที่หนองชะอม..จากนั้นก็ดิ่งขึ้นเขา...เราไปถึงหมายเอาแปดโมงกว่าแล้วครับ..

[..จัดอุปกรณ์ไปร่วมวงกับเพื่อนๆที่ปักหลักกันอยู่แล้วสิบกว่าคน..ถามไถ่ได้ความว่าตั้งแต่เช้าตัวผู้เข้าป้อนรอบเดียว..เราต้องรออยู่อีกเกือบชั่วโมงกว่าคุณพ่อสุดหล่อถึงเข้ามาป้อนอีกรอบตามที่ถ่ายมาข้างบนนั่นแหละครับ..จากนั้นก็ตามมาด้วยคุณแม่จอมลีลา..ได้เหยื่อมาไม่เข้าป้อนง่ายๆครับ..บินไปเกาะกิ่งโน้นกิ่งนั้นโชว์อยู่ครึ่งชั่วโมงกว่า..กว่าเหยื่อจะถึงปากลูก..]

..จัดอุปกรณ์ไปร่วมวงกับเพื่อนๆที่ปักหลักกันอยู่แล้วสิบกว่าคน..ถามไถ่ได้ความว่าตั้งแต่เช้าตัวผู้เข้าป้อนรอบเดียว..
เราต้องรออยู่อีกเกือบชั่วโมงกว่าคุณพ่อสุดหล่อถึงเข้ามาป้อนอีกรอบตามที่ถ่ายมาข้างบนนั่นแหละครับ..
จากนั้นก็ตามมาด้วยคุณแม่จอมลีลา..ได้เหยื่อมาไม่เข้าป้อนง่ายๆครับ..บินไปเกาะกิ่งโน้นกิ่งนั้นโชว์อยู่ครึ่งชั่วโมงกว่า..กว่าเหยื่อจะถึงปากลูก..

[..กะเต็นลาย..Banded Kingfisher. กะเต็นป่าสีสวยที่พบเจอได้ไม่บ่อยนัก..เป็นนกประจำถิ่นอาศัยอยู่ตามป่าดิบในระดับความสูง 1000 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลางครับ..ขนาดราวๆ 21.5-24.5 เซนติเมตร เพศผู้หลังสีน้ำเงินเพศเมียหลังสีน้ำตาล..อาหารส่วนใหญ่คือแมลงและสัตว์เลื้อยคลานเล็กๆ..ถิ่นอาศัยส่วนใหญ่อยู่ทางภาคเหนือ/ตะวันตก/ใต้..และมีหย่อมเล็กๆคือที่เขาใหญ่นี่..กับที่อ่างฤาไนยไปถึงเขาสอยดาวครับ..]

..กะเต็นลาย..Banded  Kingfisher.  กะเต็นป่าสีสวยที่พบเจอได้ไม่บ่อยนัก..เป็นนกประจำถิ่นอาศัยอยู่ตามป่าดิบในระดับความสูง 1000 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลางครับ..
ขนาดราวๆ 21.5-24.5 เซนติเมตร  เพศผู้หลังสีน้ำเงินเพศเมียหลังสีน้ำตาล..อาหารส่วนใหญ่คือแมลงและสัตว์เลื้อยคลานเล็กๆ..
ถิ่นอาศัยส่วนใหญ่อยู่ทางภาคเหนือ/ตะวันตก/ใต้..และมีหย่อมเล็กๆคือที่เขาใหญ่นี่..กับที่อ่างฤาไนยไปถึงเขาสอยดาวครับ..

[..ยืนล้อมวงกันสิบกว่าคนอยู่หลังเชือกที่เจ้าหน้าที่กั้นเขตไว้..กันไม่ให้เข้าใกล้โคนต้นที่เค้าทำรังเลี้ยงลูกมากเกินไป..ซึ่งต้องบอกว่ามันต้องถ่ายในระยะทั้งสูงทั้งไกลครับ..ไม่หมูเหมือนที่แก่งกระจาน กม.9 สองสามปีก่อนที่ถ่ายกันระยะราวหกเมตรด้วยว่ารังนั้นมันอยู่เตี้ย..แต่แบบนี้ก็โอเคครับ..ไม่กดดันนกมากเกินไป..พอราวบ่ายโมงฝนเทลงมาห่าใหญ่..ต้องหลบเข้าร้านค้าได้จังหวะหาข้าวเที่ยงกินพอดี(พวกถ่ายนกนี่ส่วนใหญ่จะเฝ้ากันเอาเป็นเอาตายชนิดไม่ยอมให้คลาดสายตา..ไม่กิน/ไม่นอน/ไม่ฉี่/ไม่อึกันเลยครับ)เพราะส่วนใหญ่ต้องเดินทางมาไกลความมุ่งมั่นมันเลยสูง..และหากนกมาเกาะช่วงเวลาสั้นๆแล้วคุณไม่ทันเห็น..หรือเห็นแต่ยกกล้องไปกดไม่ทัน..คุณก็จะพลาดช็อตนั้นไปเลย..ต้องรอให้มารอบใหม่เป็นชั่วโมงๆ....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

..ยืนล้อมวงกันสิบกว่าคนอยู่หลังเชือกที่เจ้าหน้าที่กั้นเขตไว้..กันไม่ให้เข้าใกล้โคนต้นที่เค้าทำรังเลี้ยงลูกมากเกินไป..ซึ่งต้องบอกว่ามันต้องถ่ายในระยะทั้งสูงทั้งไกลครับ..
ไม่หมูเหมือนที่แก่งกระจาน กม.9 สองสามปีก่อนที่ถ่ายกันระยะราวหกเมตรด้วยว่ารังนั้นมันอยู่เตี้ย..แต่แบบนี้ก็โอเคครับ..ไม่กดดันนกมากเกินไป..
พอราวบ่ายโมงฝนเทลงมาห่าใหญ่..ต้องหลบเข้าร้านค้าได้จังหวะหาข้าวเที่ยงกินพอดี(พวกถ่ายนกนี่ส่วนใหญ่จะเฝ้ากันเอาเป็นเอาตายชนิดไม่ยอมให้คลาดสายตา..ไม่กิน/ไม่นอน/ไม่ฉี่/ไม่อึกันเลยครับ)
เพราะส่วนใหญ่ต้องเดินทางมาไกลความมุ่งมั่นมันเลยสูง..และหากนกมาเกาะช่วงเวลาสั้นๆแล้วคุณไม่ทันเห็น..หรือเห็นแต่ยกกล้องไปกดไม่ทัน..คุณก็จะพลาดช็อตนั้นไปเลย..ต้องรอให้มารอบใหม่เป็นชั่วโมงๆ..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..