ต่อไป »

[..เมื่อวานคณะเราออกจากหาดวนกรราว 11.30 น. เดินทางมุ่งหน้าลงใต้และมาแวะทานมื้อเที่่ยงที่คุณสาหร่าย..จากนั้นเดินทางต่อจนถึงคุระบุรีราวห้าโมงเย็นครับ..เข้ารีสร์อทที่พักอาบน้ำแล้วออกมาเซเว่นเพื่อจัดเตรียมเสบียงสำหรับวันพรุ่งนี้..แล้วหาทานมื้อเย็น..เสร็จแล้วกลับรีสร์อทเพื่อรีบเข้านอน..เพราะเราต้องตื่นนอนตอนตีสี่เพื่อเตรียมเดินเข้าหมายถ่ายนก....พอนาฬิการ้องปลุกตอนตีสี่ก็ลุกมาขนข้าวของขึ้นรถ..แล้วขับมาตลาดเพื่อหามื้อเช้าใส่ท้อง..เสร็จแล้วรีบเข้าไปที่หน่วยทุ่งชาลีที่นัดหมายเจ้าหน้าที่นำทางและลูกหาบไว้ตอนตีห้า..เมื่อไปถึงเจ้าหน้าที่รออยู่แล้ว..คณะเรารีบจัดอุปกรณ์เท่าที่จำเป็นต้องใช้แล้วออกเดินเข้าเส้นทางกลางป่าดงดิบท่ามกลางความมืดมิด..มีเพียงแสงไฟฉายช่วยเปิดทางเท่านั้น..เดินๆๆและเดิน..เส้นทางขึ้นๆลงๆ..จนราวครึ่งชั่วโมงเหงื่อโทรมกายเราทั้งหมดก็มาถึงลำธารแห้งๆ..เจ้าหน้าที่ให้พักเหนื่อยกันตรงนี้ครู่หนึ่ง..จากนั้นก็ออกเดินกันต่อ....เส้นทางจากตรงนี้ขึ้นเนินเขาชันแล้วสิครับ..ผมเป็นห่วงคุณจวงซึ่งท่านอายุ 90 แล้ว...แม้จะเดินตัวเปล่าแต่ความชันของเส้นทางก็ทำให้ต้องใช้กำลังขาเป็นอย่างมาก..แต่ท่านก็ใจสู้สุดๆไม่มีบ่นไม่มีโวย(เอ..หรือเหนื่อยจนหมดแรงที่จะบ่น..อิๆ)..จนในที่สุดเราก็มาถึงเป้าหมาย..ใช้เวลาในการเดินหนึ่งชั่วโมง..ระยะทาง 1.85 กิโลเมตร(แต่มันขึ้นเขาชันคงต้องคูณตัวเลขนี้ด้วย 2 ครับ)..รีบขนอุปกรณ์ขึ้นห้างที่เจ้าหน้าที่มาทำไว้..แต่ผมรู้สึกมีอะไรเปียกๆเย็นๆที่ปลายน่อง..ในห้างเวลานี้มันยังมืดมากมองไม่เห็นเลยเปิดไฟฉายส่องดู..ปรากฏว่าเจอเลือดชั่วๆไหลโชกเลยครับ...เพราะโดนทากเกาะเจาะมาสองรู..คงจะโดนตอนที่พักขากันที่ลำธารนั่นแหละ...เจ้าหน้าที่ก็ช่างหาที่ให้พักกันซะจริงๆ..รีบปลดออกแล้วเอาไฟแช็คลนแก้แค้น..เหอๆๆ]

..เมื่อวานคณะเราออกจากหาดวนกรราว 11.30 น.  เดินทางมุ่งหน้าลงใต้และมาแวะทานมื้อเที่่ยงที่คุณสาหร่าย..จากนั้นเดินทางต่อจนถึงคุระบุรีราวห้าโมงเย็นครับ..
เข้ารีสร์อทที่พักอาบน้ำแล้วออกมาเซเว่นเพื่อจัดเตรียมเสบียงสำหรับวันพรุ่งนี้..แล้วหาทานมื้อเย็น..เสร็จแล้วกลับรีสร์อทเพื่อรีบเข้านอน..เพราะเราต้องตื่นนอนตอนตีสี่เพื่อเตรียมเดินเข้าหมายถ่ายนก..
..พอนาฬิการ้องปลุกตอนตีสี่ก็ลุกมาขนข้าวของขึ้นรถ..แล้วขับมาตลาดเพื่อหามื้อเช้าใส่ท้อง..เสร็จแล้วรีบเข้าไปที่หน่วยทุ่งชาลีที่นัดหมายเจ้าหน้าที่นำทางและลูกหาบไว้ตอนตีห้า..
เมื่อไปถึงเจ้าหน้าที่รออยู่แล้ว..คณะเรารีบจัดอุปกรณ์เท่าที่จำเป็นต้องใช้แล้วออกเดินเข้าเส้นทางกลางป่าดงดิบท่ามกลางความมืดมิด..มีเพียงแสงไฟฉายช่วยเปิดทางเท่านั้น..
เดินๆๆและเดิน..เส้นทางขึ้นๆลงๆ..จนราวครึ่งชั่วโมงเหงื่อโทรมกายเราทั้งหมดก็มาถึงลำธารแห้งๆ..เจ้าหน้าที่ให้พักเหนื่อยกันตรงนี้ครู่หนึ่ง..จากนั้นก็ออกเดินกันต่อ..
..เส้นทางจากตรงนี้ขึ้นเนินเขาชันแล้วสิครับ..ผมเป็นห่วงคุณจวงซึ่งท่านอายุ 90 แล้ว...แม้จะเดินตัวเปล่าแต่ความชันของเส้นทางก็ทำให้ต้องใช้กำลังขาเป็นอย่างมาก..
แต่ท่านก็ใจสู้สุดๆไม่มีบ่นไม่มีโวย(เอ..หรือเหนื่อยจนหมดแรงที่จะบ่น..อิๆ)..จนในที่สุดเราก็มาถึงเป้าหมาย..ใช้เวลาในการเดินหนึ่งชั่วโมง..ระยะทาง 1.85 กิโลเมตร(แต่มันขึ้นเขาชันคงต้องคูณตัวเลขนี้ด้วย 2 ครับ)
..รีบขนอุปกรณ์ขึ้นห้างที่เจ้าหน้าที่มาทำไว้..แต่ผมรู้สึกมีอะไรเปียกๆเย็นๆที่ปลายน่อง..ในห้างเวลานี้มันยังมืดมากมองไม่เห็นเลยเปิดไฟฉายส่องดู..ปรากฏว่าเจอเลือดชั่วๆไหลโชกเลยครับ...เพราะโดนทากเกาะเจาะมาสองรู..
คงจะโดนตอนที่พักขากันที่ลำธารนั่นแหละ...เจ้าหน้าที่ก็ช่างหาที่ให้พักกันซะจริงๆ..รีบปลดออกแล้วเอาไฟแช็คลนแก้แค้น..เหอๆๆ

[..จากนั้นตั้งขาประกอบกล้องเข้าที่..พอราวหกโมงสิบห้าเสียงร้อง วู่..วู๊วววว ก็ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ..เค้ามาแล้วครับ...แต่สภาพแสงต่ำใต้ต้นไม้รกทึบในป่าก็ทำให้ยังถ่ายไม่ได้..ภาพที่ท่านเห็นนี่ถ่ายมาตอนราวแปดโมงเช้า..อีกปัญหาคือพื้นที่เราตั้งขากล้องนั้นมันเป็นไม้กระดานที่ยกระดับจากพื้นดินขึ้นมาราวเมตรนึง..ด้วยเพราะพื้นที่ตรงนั้นมันสโล๊บจนเกินกว่าที่จะตั้งกล้องจากพื้นดินได้..เมื่อมันเป็นไม้กระดานเวลามีใครขยับตัวนิดเดียวมันก็จะสั่นไหวไปหมดเพราะเลนส์ที่ใช้ถ่ายมันคือซุปเปอร์เทเล 600 มิล..เพราะระยะห่างจากกล้องถึงตัวนกราวๆ 80 เมตร..ภาพที่ท่านเห็นนี้มาจากเลนส์ 600 มิล+กล้องฟูลเฟรม..ที่ท่านเห็นนี้ไม่มีการคร์อปครับ..]

..จากนั้นตั้งขาประกอบกล้องเข้าที่..พอราวหกโมงสิบห้าเสียงร้อง  วู่..วู๊วววว  ก็ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ..
เค้ามาแล้วครับ...แต่สภาพแสงต่ำใต้ต้นไม้รกทึบในป่าก็ทำให้ยังถ่ายไม่ได้..ภาพที่ท่านเห็นนี่ถ่ายมาตอนราวแปดโมงเช้า..
อีกปัญหาคือพื้นที่เราตั้งขากล้องนั้นมันเป็นไม้กระดานที่ยกระดับจากพื้นดินขึ้นมาราวเมตรนึง..ด้วยเพราะพื้นที่ตรงนั้นมันสโล๊บจนเกินกว่าที่จะตั้งกล้องจากพื้นดินได้..
เมื่อมันเป็นไม้กระดานเวลามีใครขยับตัวนิดเดียวมันก็จะสั่นไหวไปหมดเพราะเลนส์ที่ใช้ถ่ายมันคือซุปเปอร์เทเล 600 มิล..เพราะระยะห่างจากกล้องถึงตัวนกราวๆ 80 เมตร..
ภาพที่ท่านเห็นนี้มาจากเลนส์ 600 มิล+กล้องฟูลเฟรม..ที่ท่านเห็นนี้ไม่มีการคร์อปครับ..

[นกหว้า..Great Argus. เพศผู้...ซึ่งถือกันว่าเป็นนกเทพแดนใต้..ที่ว่าเทพเพราะมันหาถ่ายได้ยากมาก..และคนที่จะถ่ายมันได้ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างที่ผมพรรณามานั่นแหละ....ต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่..เดินป่าฝ่าดงขึ้นเขาโดนทากดูดเลือด..เหนื่อยหอบซี่โครงบานกว่าจะได้มา..ฮ่าๆๆ..ไม่บ้าจริงทำไม่ได้นะเนี่ย..จุดที่ทุ่งชาลีนี้ถือว่าเดินใกล้ที่สุดแล้วนะ..ปีที่แล้วข่าวว่าที่เขื่อนเขาสก..คนที่จะถ่ายเจ้านี่ต้องเดินตั้งแต่ตีสามเพื่อข้ามเขาไปสองลูกเลย...ฮ่าๆๆ]

นกหว้า..Great  Argus.  เพศผู้...ซึ่งถือกันว่าเป็นนกเทพแดนใต้..
ที่ว่าเทพเพราะมันหาถ่ายได้ยากมาก..และคนที่จะถ่ายมันได้ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างที่ผมพรรณามานั่นแหละ..
..ต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่..เดินป่าฝ่าดงขึ้นเขาโดนทากดูดเลือด..เหนื่อยหอบซี่โครงบานกว่าจะได้มา..ฮ่าๆๆ..ไม่บ้าจริงทำไม่ได้นะเนี่ย..
จุดที่ทุ่งชาลีนี้ถือว่าเดินใกล้ที่สุดแล้วนะ..ปีที่แล้วข่าวว่าที่เขื่อนเขาสก..คนที่จะถ่ายเจ้านี่ต้องเดินตั้งแต่ตีสามเพื่อข้ามเขาไปสองลูกเลย...ฮ่าๆๆ

[..เค้าเป็นนก..เอ..หรือเป็นไก่ประจำถิ่นครับ..มีอยู่เฉพาะตามป่าเขาสูงทางภาคใต้เท่านั้น..จำนวนน้อยพบได้ยาก..เพศผู้ขนาดราว 160-203 เซนติเมตร..เพศเมีย 72-76 เซนติเมตร..โดยเพศผู้จะสร้างลานเก็บทำความสะอาดพื้นที่ไว้..และร้อง วู่..วู๊ววววว..เรียกเพศเมียจับคู่กัน....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

..เค้าเป็นนก..เอ..หรือเป็นไก่ประจำถิ่นครับ..มีอยู่เฉพาะตามป่าเขาสูงทางภาคใต้เท่านั้น..จำนวนน้อยพบได้ยาก..
เพศผู้ขนาดราว 160-203 เซนติเมตร..เพศเมีย 72-76 เซนติเมตร..โดยเพศผู้จะสร้างลานเก็บทำความสะอาดพื้นที่ไว้..และร้อง  วู่..วู๊ววววว..เรียกเพศเมียจับคู่กัน..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..

สุดติ่งกระดิ่งแมวเลยครับชุดนี้ ยังไม่มีโอกาส
เลยครับน้าค่าตัวแพงไป55
 

[คนไทยคิดพันห้า..ต่างชาติสองพันห้าครับ..แต่ก็ต้องเห็นใจนะ..เพราะเค้าต้องทุ่มเทเดินหาลาน..และเมื่อเจอแล้วยังต้องแบกไม้และอุปกรณ์ไปทำห้างเพื่อให้ถ่ายรูปได้....แถมใช่ว่าทุกปีเจ้านกมันจะสร้างลานที่เดิมซะเมื่อไหร่..มันก็ย้ายของมันไปเรื่อย..ถ้าไม่มีเค้าทำห้างแบบนี้ไว้ให้..เราก็ไม่มีโอกาสได้ถ่ายตัวนี้หรอกครับ..]

สุดติ่งกระดิ่งแมวเลยครับชุดนี้ ยังไม่มีโอกาส
เลยครับน้าค่าตัวแพงไป55
 

คนไทยคิดพันห้า..ต่างชาติสองพันห้าครับ..
แต่ก็ต้องเห็นใจนะ..เพราะเค้าต้องทุ่มเทเดินหาลาน..และเมื่อเจอแล้วยังต้องแบกไม้และอุปกรณ์ไปทำห้างเพื่อให้ถ่ายรูปได้..
..แถมใช่ว่าทุกปีเจ้านกมันจะสร้างลานที่เดิมซะเมื่อไหร่..มันก็ย้ายของมันไปเรื่อย..
ถ้าไม่มีเค้าทำห้างแบบนี้ไว้ให้..เราก็ไม่มีโอกาสได้ถ่ายตัวนี้หรอกครับ..