ต่อไป »

[..เมื่อวานคณะเราลงจากเขาใหญ่ด้านปราจีน..วิ่งออกมาถึงวงเวียนก็มืดแล้ว..จากนั้นต่อด้วยถนนสุวรรณศรมุ่งหน้ากบินท์..มาทานมื้อเย็นที่แถวสี่แยก..อิ่มแล้วเดินทางต่อไปวังน้ำเขียว-ปักธงชัย-โชคชัย-หนองบุนนาค-หนองกี่-นางรอง-ประโคนชัย..จุดหมายปลายทางเราอยู่ที่ห้วยจรเข้มากครับ..แต่มาทางนี้ถือว่าวิ่งอ้อมไปหน่อย..เรามองหาที่พักกันตั้งแต่แยกทางไปบุรีรัมย..มาได้ที่พักเอาก่อนถึงบุรีรัมย์ราวเจ็ดกิโลเมตรตอนเที่ยงคืน...รีบอาบน้ำนอน..แล้วตื่นตอนหกโมงเช้ามานั่งกินกาแฟที่รีสร์อทนั่นแหละครับ..จากนั้นวิ่งเข้าอ่างเก็บน้ำห้วยจรเข้มากซึ่งห่างจากรีสร์อทราวห้ากิโลเมตร..ขับรถวนดูบรรยากาศและหานกกระเรียนรอบๆอ่างท่ามกลางหมอกบางๆลมโชยเฉื่อยๆและอากาศเย็นต่ำกว่ายี่สิบองศา....หาไม่เจอครับ..แต่มีอีกาบินไล่ตีเหยี่ยวอยู่..น้าว่างเลยขอให้จอดรถลงไปถ่าย..ส่วนผมกล้องยังอยู่ในกล่องเอามาประกอบไม่ทัน..หลังประกอบเลยได้แต่เจ้านี่..นางแอ่นบ้าน..Barn Swallow. ขนาดราว14-15 เซ็นติเมตร มีทั้งประจำถิ่นและที่อพยบเข้ามา..พบเจอบ่อยๆได้ทั่วประเทศ..]

..เมื่อวานคณะเราลงจากเขาใหญ่ด้านปราจีน..วิ่งออกมาถึงวงเวียนก็มืดแล้ว..จากนั้นต่อด้วยถนนสุวรรณศรมุ่งหน้ากบินท์..
มาทานมื้อเย็นที่แถวสี่แยก..อิ่มแล้วเดินทางต่อไปวังน้ำเขียว-ปักธงชัย-โชคชัย-หนองบุนนาค-หนองกี่-นางรอง-ประโคนชัย..
จุดหมายปลายทางเราอยู่ที่ห้วยจรเข้มากครับ..แต่มาทางนี้ถือว่าวิ่งอ้อมไปหน่อย..เรามองหาที่พักกันตั้งแต่แยกทางไปบุรีรัมย..
มาได้ที่พักเอาก่อนถึงบุรีรัมย์ราวเจ็ดกิโลเมตรตอนเที่ยงคืน...รีบอาบน้ำนอน..แล้วตื่นตอนหกโมงเช้ามานั่งกินกาแฟที่รีสร์อทนั่นแหละครับ..
จากนั้นวิ่งเข้าอ่างเก็บน้ำห้วยจรเข้มากซึ่งห่างจากรีสร์อทราวห้ากิโลเมตร..ขับรถวนดูบรรยากาศและหานกกระเรียนรอบๆอ่างท่ามกลางหมอกบางๆลมโชยเฉื่อยๆและอากาศเย็นต่ำกว่ายี่สิบองศา..
..หาไม่เจอครับ..แต่มีอีกาบินไล่ตีเหยี่ยวอยู่..น้าว่างเลยขอให้จอดรถลงไปถ่าย..ส่วนผมกล้องยังอยู่ในกล่องเอามาประกอบไม่ทัน..หลังประกอบเลยได้แต่เจ้านี่..
นางแอ่นบ้าน..Barn  Swallow.  ขนาดราว14-15 เซ็นติเมตร  มีทั้งประจำถิ่นและที่อพยบเข้ามา..พบเจอบ่อยๆได้ทั่วประเทศ..

[..เป็ดครับ...น่าจะเป็นของชาวบ้านแถวนี้เลี้ยงไว้..]

..เป็ดครับ...น่าจะเป็นของชาวบ้านแถวนี้เลี้ยงไว้..

[..น้าว่างลงไปสอบถามถึงนกกระเรียนกับชาวบ้านที่ต้อนฝูงควายมาเลี้ยงอยู่แถวนั้น..ผมกับหมอเลยเดินถ่ายนกไปเรื่อยเปื่อย..เพราะเรายังหาเป้าหมายไม่เจอ..แซงแซวหางปลา..Black Drongo. ขนาดราว 27-28.5 เซ็นติเมตร..ที่พบในภาคเหนือ/กลาง/อิสาน/ตะวันออก/ตะวันตก..เป็นนกประจำถิ่นแต่ที่พบในภาคใต้เป็นนกอพยบครับ..คือก็ไอ้ที่อยู่ในภาคกลางนี่แหละที่อพยบลงไปเที่ยวแล้วเดี๋ยวก็กลับ..]

..น้าว่างลงไปสอบถามถึงนกกระเรียนกับชาวบ้านที่ต้อนฝูงควายมาเลี้ยงอยู่แถวนั้น..ผมกับหมอเลยเดินถ่ายนกไปเรื่อยเปื่อย..เพราะเรายังหาเป้าหมายไม่เจอ..
แซงแซวหางปลา..Black  Drongo.  ขนาดราว 27-28.5 เซ็นติเมตร..ที่พบในภาคเหนือ/กลาง/อิสาน/ตะวันออก/ตะวันตก..เป็นนกประจำถิ่น
แต่ที่พบในภาคใต้เป็นนกอพยบครับ..คือก็ไอ้ที่อยู่ในภาคกลางนี่แหละที่อพยบลงไปเที่ยวแล้วเดี๋ยวก็กลับ..

[..น้าว่างเดินกลับมาแล้วพร้อมข้อมูลว่าชาวบ้านบอกว่าส่วนใหญ่ช่วงนี้กระเรียนจะไปหากินแถวที่กำลังมีการก่อสร้างหอดูนก..ซึ่งอยู่ข้างหน้าไปอีกราวสองกิโล..คณะเราขึ้นรถขับไปหาเป้าหมายครับ..ระหว่างทางเจอเจ้านี่บินคาบอะไรยาวๆไม่แน่ใจว่าปลาไหลหรือลูกงู..เลยยกซดเอาจากในรถครับ..กระสานวล..Grey Heron. ขนาดราว 90-100 เซ็นติเมตร ในอดีตเคยขยายพันธ์อยู่ในไทย..แต่ปัจจุบันเป็นนกอพยบที่ส่วนใหญ่พบในภาคกลางและอิสาน..แต่ก็มีพบที่จุดอื่นประปรายทั้งเหนือและใต้..]

..น้าว่างเดินกลับมาแล้วพร้อมข้อมูลว่าชาวบ้านบอกว่าส่วนใหญ่ช่วงนี้กระเรียนจะไปหากินแถวที่กำลังมีการก่อสร้างหอดูนก..ซึ่งอยู่ข้างหน้าไปอีกราวสองกิโล..
คณะเราขึ้นรถขับไปหาเป้าหมายครับ..ระหว่างทางเจอเจ้านี่บินคาบอะไรยาวๆไม่แน่ใจว่าปลาไหลหรือลูกงู..เลยยกซดเอาจากในรถครับ..
กระสานวล..Grey  Heron.  ขนาดราว 90-100 เซ็นติเมตร  ในอดีตเคยขยายพันธ์อยู่ในไทย..แต่ปัจจุบันเป็นนกอพยบที่ส่วนใหญ่พบในภาคกลางและอิสาน..แต่ก็มีพบที่จุดอื่นประปรายทั้งเหนือและใต้..

[..จากนั้นเมื่อมาถึงหอดูนกคณะเรายืนมองหาอยู่ตั้งนานกว่าจะเห็นหัวแดงๆของเจ้ากระเรียน..แต่แม่จ้าว..ไกลราวสามร้อยกว่าเมตร..แถมสภาพอากาศขมุกขมัวด้วยหมอกหรือฝุ่นจางๆก็ไม่ทราบ..แต่เอาหนะ..คณะเราตัดสินใจเดินลงทุ่งไปถ่ายมัดจำเอาไว้ก่อน..]

..จากนั้นเมื่อมาถึงหอดูนกคณะเรายืนมองหาอยู่ตั้งนานกว่าจะเห็นหัวแดงๆของเจ้ากระเรียน..แต่แม่จ้าว..ไกลราวสามร้อยกว่าเมตร..
แถมสภาพอากาศขมุกขมัวด้วยหมอกหรือฝุ่นจางๆก็ไม่ทราบ..แต่เอาหนะ..คณะเราตัดสินใจเดินลงทุ่งไปถ่ายมัดจำเอาไว้ก่อน..

[..แต่ทุ่งมันเดินไม่ง่ายครับ..เพราะเป็นพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีรอยเท้าวัวย่ำหากินเป็นหลุมเป็นร่องไปหมด..ผมเองพลาดเดินตกร่องรองเท้าจมโคลนดึงเท้าไม่ขึ้นแทบจะต้องเรียกรถเครนมายกแล้ว..ฮ่าๆๆแถมเจ้ากระเรียนระวังตัวสุดๆ..พอเห็นเราเข้าไปใกล้หน่อยก็ไม่เป็นอันหากินแล้ว..คอยชะเง้อคอมอง..แล้วสุดท้ายก็โผบินหนีไปหากินตำแหน่งอื่นที่ไกลออกไป..และเราตามไม่ได้เพราะมีร่องน้ำขวางหน้า....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

..แต่ทุ่งมันเดินไม่ง่ายครับ..เพราะเป็นพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีรอยเท้าวัวย่ำหากินเป็นหลุมเป็นร่องไปหมด..ผมเองพลาดเดินตกร่องรองเท้าจมโคลนดึงเท้าไม่ขึ้นแทบจะต้องเรียกรถเครนมายกแล้ว..ฮ่าๆๆ
แถมเจ้ากระเรียนระวังตัวสุดๆ..พอเห็นเราเข้าไปใกล้หน่อยก็ไม่เป็นอันหากินแล้ว..คอยชะเง้อคอมอง..แล้วสุดท้ายก็โผบินหนีไปหากินตำแหน่งอื่นที่ไกลออกไป..และเราตามไม่ได้เพราะมีร่องน้ำขวางหน้า..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..