ต่อไป »

[..เมื่อคืนหลังจากได้ที่พักแรมคืนแถวผาแดงได้แล้วก็นั่งสนทนาสอบถามกับทางเจ้าของโฮมเสตย์เรื่องเกี่ยวกับสถานการณ์รีสอร์ทบนดอยอ่างขาง..ผมพึ่งจะทราบว่าระหว่างรีสอร์ทและโฮมเสตย์มีความแตกต่างกันคือโฮมเสตย์นั้นมีห้องพักได้ไม่เกินสี่ห้อง..ส่วนที่มีห้องมากเกินกว่านั้นถือเป็นรีสอร์ทและต้องขึ้นทะเบียนครับ..ดังนั้น..รีสอร์ทที่มีอยู่มากมายที่อ่างขางจึงผิดกฎหมาย...เพราะสร้างอยู่บนพื้นที่เขาสูงซึ่งทางราชการไม่ออกโฉนดให้..จึงทำให้ขึ้นทะเบียนรีสอร์ทไม่ได้ข่าวที่ว่าจะจัดระเบียบใหม่นั้นคืออาจต้องทุบทิ้งทั้งหมด(ถ้าตกลงกันไม่ได้)..แต่ถ้าตกลงกันได้(ซึ่งผมเชื่อว่าจะเป็นเช่นนั้น)ก็สามารถเปิดดำเนินกิจการกันต่อไป..ทางโฮมเสตย์แจ้งว่าปัจจุบันนักท่องเที่ยวที่ขึ้นมาดอยอ่างขางลดลง..เนื่องด้วยไม่สดวกเรื่องที่พักนี่แหละ..และเมื่อตอนปีใหม่ใครที่ขึ้นเขาด้วยหวังมาเค้าดาวท์ที่นี่มีอันผิดหวังไปตามๆกัน..เพราะสวนเกษตรอ่างขางปิดครับ..จากนั้นรีบอาบน้ำ-นอนครับ..เช้าตื่นหกโมงแต่ไม่รอข้าวต้มที่ทางโฮมเสตย์จัดให้..เพราะผมหวังจะไปทานขาหมูหมั่นโถวร้านเฮียทวีที่ขอบด้ง..ขับรถไปถึงทางแยกลงชัยปราการเห็นมีไม้ก้ันปิดทางลง..ผมจึงสอบถาม..เจ้าหน้าที่บอกว่าปิดซ่อมถนนคงนานอีกเป็นแรมเดือน..อ้าว..แบบนี้ผมก็จะไปฝางลำบากละซี..ต้องวิ่งย้อนกลับไปลงทางเดิมไกลโคตรๆ....ผ่านมาถึงจุดกางเต็นท์ลาน ฮ. เห็นเต็นท์และนักท่องเที่ยวมากมายเลย...แต่พอมาถึงจุดกางเต็นท์ป่าสนไม่มีสักเต็นท์..คงจริงอย่างที่โฮมเสตย์แจ้งว่าเค้าห้ามกางแล้ว..วิ่งมาจนถึงขอบด้ง..เงียบกริบไร้ผู้คนและร้านค้า..นี่ก็คงโดนสั่งห้าม..ไอ้ที่ผมหวังจะมาทานขาหมูหมั่นโถวเฮียทวีก็หมดสิ้นไป..ไปจนถึงหน่วยทหารบ้านนอแลด้วยเพราะผมหวังไปถ่ายเจ้าเขนท้องแดงก็มีอันวูบดับไปอีก..เพราะทหารบอกปิดปรับปรุงไม่อนุญาตให้เข้า..ในที่สุดต้องขับลงมาหามื้อเช้าที่ตลาดหน้าสถานีเกษตรครับ....พอจอดรถเดินลงไปสำรวจแล้วใจหาย..เพราะปกติที่นี่จะมีนักท่องเที่ยวและพ่อค้าแม่ขายคึกคักทั้งปี..แต่บัดนี้เงียบกริบในตลาดทั้งหมดไม่มีการค้าขายอะไรเลย..คณะเรายังโชคดีที่ในซอยสองมีร้านข้าวขายอยู่ร้านนึงครับ..รีบสั่งข้าวกินแล้วเข้าสวนด่วนเลย..เพราะมันเริ่มสายแล้ว..มาถึงสวนแปดสิบปีก็แบกกล้องเข้าไปหาน้องนกที่บินกันว่อน..ผมได้ถ่ายใบแรกนี่ตอน 09.21 น.]

..เมื่อคืนหลังจากได้ที่พักแรมคืนแถวผาแดงได้แล้วก็นั่งสนทนาสอบถามกับทางเจ้าของโฮมเสตย์เรื่องเกี่ยวกับสถานการณ์รีสอร์ทบนดอยอ่างขาง..
ผมพึ่งจะทราบว่าระหว่างรีสอร์ทและโฮมเสตย์มีความแตกต่างกันคือโฮมเสตย์นั้นมีห้องพักได้ไม่เกินสี่ห้อง..ส่วนที่มีห้องมากเกินกว่านั้นถือเป็นรีสอร์ทและต้องขึ้นทะเบียนครับ..
ดังนั้น..รีสอร์ทที่มีอยู่มากมายที่อ่างขางจึงผิดกฎหมาย...เพราะสร้างอยู่บนพื้นที่เขาสูงซึ่งทางราชการไม่ออกโฉนดให้..จึงทำให้ขึ้นทะเบียนรีสอร์ทไม่ได้
ข่าวที่ว่าจะจัดระเบียบใหม่นั้นคืออาจต้องทุบทิ้งทั้งหมด(ถ้าตกลงกันไม่ได้)..แต่ถ้าตกลงกันได้(ซึ่งผมเชื่อว่าจะเป็นเช่นนั้น)ก็สามารถเปิดดำเนินกิจการกันต่อไป..
ทางโฮมเสตย์แจ้งว่าปัจจุบันนักท่องเที่ยวที่ขึ้นมาดอยอ่างขางลดลง..เนื่องด้วยไม่สดวกเรื่องที่พักนี่แหละ..และเมื่อตอนปีใหม่ใครที่ขึ้นเขาด้วยหวังมาเค้าดาวท์ที่นี่มีอันผิดหวังไปตามๆกัน..เพราะสวนเกษตรอ่างขางปิดครับ
..จากนั้นรีบอาบน้ำ-นอนครับ..เช้าตื่นหกโมงแต่ไม่รอข้าวต้มที่ทางโฮมเสตย์จัดให้..เพราะผมหวังจะไปทานขาหมูหมั่นโถวร้านเฮียทวีที่ขอบด้ง..
ขับรถไปถึงทางแยกลงชัยปราการเห็นมีไม้ก้ันปิดทางลง..ผมจึงสอบถาม..เจ้าหน้าที่บอกว่าปิดซ่อมถนนคงนานอีกเป็นแรมเดือน..อ้าว..แบบนี้ผมก็จะไปฝางลำบากละซี..ต้องวิ่งย้อนกลับไปลงทางเดิมไกลโคตรๆ..
..ผ่านมาถึงจุดกางเต็นท์ลาน ฮ.  เห็นเต็นท์และนักท่องเที่ยวมากมายเลย...แต่พอมาถึงจุดกางเต็นท์ป่าสนไม่มีสักเต็นท์..คงจริงอย่างที่โฮมเสตย์แจ้งว่าเค้าห้ามกางแล้ว..
วิ่งมาจนถึงขอบด้ง..เงียบกริบไร้ผู้คนและร้านค้า..นี่ก็คงโดนสั่งห้าม..ไอ้ที่ผมหวังจะมาทานขาหมูหมั่นโถวเฮียทวีก็หมดสิ้นไป..
ไปจนถึงหน่วยทหารบ้านนอแลด้วยเพราะผมหวังไปถ่ายเจ้าเขนท้องแดงก็มีอันวูบดับไปอีก..เพราะทหารบอกปิดปรับปรุงไม่อนุญาตให้เข้า..ในที่สุดต้องขับลงมาหามื้อเช้าที่ตลาดหน้าสถานีเกษตรครับ..
..พอจอดรถเดินลงไปสำรวจแล้วใจหาย..เพราะปกติที่นี่จะมีนักท่องเที่ยวและพ่อค้าแม่ขายคึกคักทั้งปี..แต่บัดนี้เงียบกริบในตลาดทั้งหมดไม่มีการค้าขายอะไรเลย..คณะเรายังโชคดีที่ในซอยสองมีร้านข้าวขายอยู่ร้านนึงครับ..
รีบสั่งข้าวกินแล้วเข้าสวนด่วนเลย..เพราะมันเริ่มสายแล้ว..มาถึงสวนแปดสิบปีก็แบกกล้องเข้าไปหาน้องนกที่บินกันว่อน..ผมได้ถ่ายใบแรกนี่ตอน 09.21 น.

[..กินปลีหางยางคอสีฟ้า..Mrs Gould's Sunbird. แบบเดียวกับที่เจอที่ดอยอินท์นั่นแหละ..แต่ถ่ายที่นี่สวยกว่าและง่ายกว่าครับ..สวยเพราะเค้าบินหากินน้ำหวานจากดอกซากุระและพญาเสือโคร่งซึ่งกำลังบานสวยงาม..และง่ายเพราะมีจำนวนมาก/มาบ่อย/และอยู่ไม่สูงครับ..]

..กินปลีหางยางคอสีฟ้า..Mrs  Gould's  Sunbird.  แบบเดียวกับที่เจอที่ดอยอินท์นั่นแหละ..
แต่ถ่ายที่นี่สวยกว่าและง่ายกว่าครับ..สวยเพราะเค้าบินหากินน้ำหวานจากดอกซากุระและพญาเสือโคร่งซึ่งกำลังบานสวยงาม..และง่ายเพราะมีจำนวนมาก/มาบ่อย/และอยู่ไม่สูงครับ..

[..แต่อย่าได้คิดว่าจะเจอเค้าแบบนี้ทั้งปีนะ..เพราะเมื่อหมดฤดูกาลแห่งดอกไม้นี้พวกเค้าก็จะหายไปหมด..หรือที่มีเหลืออยู่ก็ผลัดขนกระดำกระด่างน่าเกลียดเลย..ดังนั้นถ้าจะถ่ายเค้าก็ต้องช่วงนี้แหละครับ..ถ้าพลาดไปก็ต้องรอปีหน้าแล้ว..]

..แต่อย่าได้คิดว่าจะเจอเค้าแบบนี้ทั้งปีนะ..เพราะเมื่อหมดฤดูกาลแห่งดอกไม้นี้พวกเค้าก็จะหายไปหมด..หรือที่มีเหลืออยู่ก็ผลัดขนกระดำกระด่างน่าเกลียดเลย..
ดังนั้นถ้าจะถ่ายเค้าก็ต้องช่วงนี้แหละครับ..ถ้าพลาดไปก็ต้องรอปีหน้าแล้ว..

[..ถ่ายอยู่ใต้ต้นซากุระท่ามกลางอากาศเย็นเฉียบราวสิบกว่าองศา..ในขณะที่แสงแดดยังบังอยู่หลังเหลี่ยมเขา..สวรรค์จริงๆครับที่นี่เป็นที่ถูกใจคุณจวงเป็นอย่างมากเพราะไม่ต้องเดินให้เหนื่อย..แค่ยืนปักหลักอยู่กับที่รอให้นกมาเข้าทางเลนส์เอง..เสียงชัตเตอร์ท่านจึงดังระงมตลอด..ไม่รู้ว่ากดไปเท่าไหร่..ฮ่าๆๆ]

..ถ่ายอยู่ใต้ต้นซากุระท่ามกลางอากาศเย็นเฉียบราวสิบกว่าองศา..ในขณะที่แสงแดดยังบังอยู่หลังเหลี่ยมเขา..สวรรค์จริงๆครับ
ที่นี่เป็นที่ถูกใจคุณจวงเป็นอย่างมากเพราะไม่ต้องเดินให้เหนื่อย..แค่ยืนปักหลักอยู่กับที่รอให้นกมาเข้าทางเลนส์เอง..เสียงชัตเตอร์ท่านจึงดังระงมตลอด..ไม่รู้ว่ากดไปเท่าไหร่..ฮ่าๆๆ

[..ไม่รู้ว่าใครตั้งชื่อเจ้านี่เป็นภาษาไทยว่า"กินปลีหางยาวคอสีฟ้า"นะ..ผมว่าถ้าจะให้ถูกต้องตามกายภาพมันต้องเป็น"กินปลีหางยาวสีน้ำเงินคอม่วง"ครับ....ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..]

..ไม่รู้ว่าใครตั้งชื่อเจ้านี่เป็นภาษาไทยว่า"กินปลีหางยาวคอสีฟ้า"นะ..ผมว่าถ้าจะให้ถูกต้องตามกายภาพมันต้องเป็น"กินปลีหางยาวสีน้ำเงินคอม่วง"ครับ..
..ขอบคุณทุกท่านที่เยี่ยมชม+ชี้แนะ...และขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ครับ..