ต่อไป »

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
วันแดงเดือด
หลังจากที่เราโดนโทรตาม ก็ต้องตามพรรคพวกเข้าไปที่หมู่บ้าน Iyashinosato ancient Japannese village กัน พอไปถึงก็ต้องแอบอุทานในใจอีกครั้งว่า โอ้... แม่จ้าว..... ทั้งหมู่บ้าน หันมองไปทางไหนก็แดงๆเหลืองๆไปหมดครับ

และก็เป็นอีกครั้ง ที่ต้องวิ่งหามุมกันเอง เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกันนะครับ ก็ไม่รู้ว่า นี่ตกลง เรามาเที่ยวพักผ่อน หรือว่าเรามาแข่งกับเวลากันแน่ เหนื่อยกว่าทำงานที่บ้านซะอีก

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
วันแดงเดือด
ที่ต้องตั้งวันนี้ว่าเป็นวันแดงเดือด ก็เห็นจะไม่ต้องอธิบายกันมากแล้วกระมังครับ ว่ามันแดงเดือดยังไง ให้ภาพมันเล่าเรื่องก็คงได้นะครับ

แดงให้มันหายบ้ากันไปข้างหนึ่งเลย

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
วันแดงเดือด
พอถ่ายแดงเดือดจนสะใจแล้วก็หันมาถ่ายพรรคพวกมั่งครับ และที่สำคัญ วันนี้คุณหมอหญิงคนสวย มายืนเป็นแบบให้ซะด้วย ก็ต้องขอขอบคุณคุณหมอแสนสวยในทริปเราด้วยนะครับ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
พวกเราออกจากหมู่บ้านโบราณราวๆบ่ายโมง แวะทานข้าวเที่ยงข้างทางใกล้ๆหมู่บ้านนั่นแหละ อร่อยมาก... ขอบอก แถมร้านตั้งอยู่ติดกับเลค วิวสวยมาก.... แต่พวกเราโชคร้ายไปนิดหนึ่งที่ พอจอดรถปั๊บ ฝนก็เทกระหน่ำจนชุ่มฉ่ำใจเลยทีเดียว ออกไปไหนไม่ได้เลย

เสร็จจากมื้ออาหาร ฝนยังไม่ขาดเม็ด พวกเราก็เดินทางต่อ หมายใจว่าจะไปถ่ายภาพน้ำตกที่ Shosenkyo

ระหว่างทาง วิวข้างทางก็สวยไม่เบา ช่วงหนึ่งที่พอโผล่พ้นออกจากอุโมงค์ที่ทางหลวงญี่ปุ่นเจาะทะลุเขาออกมา พวกเราในรถก็ร้องว่า มีที่จอดไหม จะลงไปเก็บภาพอ่ะ และเมื่อเราได้ที่จอดรถที่เค้าทำเว้าเข้าข้างทางได้ พวกเราเฮโลกันลงไปมุมใครมุมมันครับ

พูดถึงอุโมงค์ถนนทะลุภูเขาแบบนี้ ผมเข้าใจเอาเองว่า ญี่ปุ่น น่าจะเป็นประเทศแรกๆเลยที่ใช้เทคนิคการก่อสร้างถนนแบบนี้ หลังจากนั้น ไต้หวันก็ทำตาม จนในที่สุด ประเทศจีนที่ผงาดขึ้นมาเป็นเศรษฐีใหม่ก็ได้ลงทุนเจาะอุโมงค์ลักษณะนี้เช่นกัน ส่วนประเทศไทย ก็คงมีแต่อุโมงค์ทางรถไฟที่ขุนตาลแห่งเดียว แล้วจากนั้นมา เราก็เอาเงินไปซื้อเรือดำน้ำหมดแล้วครับ

ฟ้าหลังฝน มักจะชุ่มฉ่ำไปด้วยละอองน้ำและสายหมอก เมื่อมาประกอบเข้ากับใบไม้เปลี่ยนสี ก็ดูงามตาไปอีกแบบครับ

ภาพที่สองนั่น ผมดันถ่ายติด "พรีเดเตอร์" "Predators" มาด้วยครับ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
แต่กว่าที่พวกเราจะมาถึงทางเข้าน้ำตก Shosenkyo ก็ปาเข้าไปห้าโมงกว่าเข้าไปแล้ว ที่ญี่ปุ่น ฤดูนี้ บ่ายสี่โมง ตะวันก็ลับขอบฟ้าไปแล้ว ห้าโมงแบบนี้ มันจึงมืดค่ำแล้วครับ

คุณเหน่งนำทางพวกเราเดินเข้าไปน้ำตก ท่ามกลางความวิตกของเพื่อนๆว่า มืดขนาดนี้ มันจะยังถ่ายภาพกันได้อยู่อีกเหรอ.... แต่คุณเหน่งก็บอกว่า เราจะใช้ไฟฉายส่อง และอีกอย่าง การถ่ายน้ำตก เราต้องการชัตเตอร์ยาวๆกันอยู่แล้ว จึงไม่น่าจะเป็นปัญหากับพวกเรา

พอพูดถึงชัตเตอร์ยาวๆ ผมถึงนึกขึ้นได้ว่า ด้วยความที่คิดว่า ไม่อยากแบกน้ำหนักกระเป๋ากล้องมาด้วย ผมจึงทิ้งกระเป๋ากล้องไว้ที่รถ และเลือกเลนส์ที่คิดว่าเหมาะสมกับการถ่ายภาพน้ำตกติดกล้องมาตัวเดียว แต่ด้วยความสัพเพร่า ตัวเพทขาตั้งกล้องของผม ดันไปติดอยู่กับคอร์ร่าของเลนส์ 100-400mmที่อยู่ในกระเป๋ากล้อง ซะนี่ เอาล่ะสิ แล้วตรูจะถ่ายชัตเตอร์ยาวๆได้ยังไงล่ะทีนี้ จะเดินย้อนกลับไปเอาที่รถก็เดินมาซะตั้งไกลแล้ว และมืดค่ำแบบนี้ หากผมย้อนไป แล้วเดินตามพรรคพวกไม่ทันจะทำไงดีล่ะ

พอผมพูดขึ้น คุณเหน่งก็ล้วงกระเป๋ากล้องของแก ส่งเพทมาให้อันหนึ่ง ซึ่งขอขอบพระคุณมาอีกครั้งตรงนี้ครับ

ระหว่างทางที่ความมืดกำลังคืบคลานมา ผมพยายามถ่ายภาพทั้งๆที่ไม่มีขาตั้งกล้อง มันจึงออกมาเป็นแบบนี้แหละครับ

แต่แล้วเมื่อพวกเราเดินไปถึงหน้าประตูทางเข้า เจ้าหน้าที่ก็ออกมาบอกกับพวกเราว่า ข้างบน ไม่มีไฟฟ้าแสงสว่าง และมืดมาก ประกอบกับฝนเพิ่งตกผ่านไป ทางเดินจึงค่อนข้างลื่น เมื่อมืด พวกเราอาจเกิดอุบัติเหตุได้ จึงแนะนำว่า ให้มาใหม่วันพรุ่งนี้ดีกว่าครับ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
หลังจากที่เก็บกล้องลงกระเป๋าได้ พวกเราก็รีบบึ่งรถต่อ เพราะรู้สึกว่าเราเสียเวลาไปมากแล้วกับอาหารกลางวัน ป่านนี้ พรรคพวกคงไปรอเราที่จุดหมายปลายทางกันแล้ว

แต่เมื่อเราไปถึงปลายทางตามที่ GPS นำทางมา เรากลับไม่เจอใครเลย เอ..... เจ้า GPS ทำพิษซะอีกก็ไม่รู้ พาพวกเรามาผิดที่ผิดทางอีกหรือเปล่า (ว๊ะ) เลยต้องมีการโทรเช็กกับน้องก้อยอีกครั้ง ซึ่งคำตอบก็ไม่ผิด แต่พวกเราดันมาถึงก่อนคนอื่นต่างหาก

เมื่อมากันพร้อมหน้า น้องก้อยก็พาเดินลงไปที่ชายหาดสีดำนั่น หะแรก ผมเข้าใจว่าน้องก้อยตั้งใจจะพาพวกเรามาชมชายหาดสีดำของญี่ปุ่น แต่พอเดินลงไปถึงริมทะเลก็เหลือบไปเห็นมิสเตอร์ฟูจิซังเข้าจึงเข้าใจว่าน้องก้อยพามาชมฟูจิในอีกมิติหนึ่งซึ่งไม่ค่อยเคยเห็นกันนัก

มิสเตอร์ฟูจิซังกับชายหาด ริมทะเล

...ต่างคน ต่างเดินทาง ไม่ได้ไปพร้อมกันหรือครับ...

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
หลังจากที่เก็บกล้องลงกระเป๋าได้ พวกเราก็รีบบึ่งรถต่อ เพราะรู้สึกว่าเราเสียเวลาไปมากแล้วกับอาหารกลางวัน ป่านนี้ พรรคพวกคงไปรอเราที่จุดหมายปลายทางกันแล้ว

แต่เมื่อเราไปถึงปลายทางตามที่ GPS นำทางมา เรากลับไม่เจอใครเลย เอ..... เจ้า GPS ทำพิษซะอีกก็ไม่รู้ พาพวกเรามาผิดที่ผิดทางอีกหรือเปล่า (ว๊ะ) เลยต้องมีการโทรเช็กกับน้องก้อยอีกครั้ง ซึ่งคำตอบก็ไม่ผิด แต่พวกเราดันมาถึงก่อนคนอื่นต่างหาก

เมื่อมากันพร้อมหน้า น้องก้อยก็พาเดินลงไปที่ชายหาดสีดำนั่น หะแรก ผมเข้าใจว่าน้องก้อยตั้งใจจะพาพวกเรามาชมชายหาดสีดำของญี่ปุ่น แต่พอเดินลงไปถึงริมทะเลก็เหลือบไปเห็นมิสเตอร์ฟูจิซังเข้าจึงเข้าใจว่าน้องก้อยพามาชมฟูจิในอีกมิติหนึ่งซึ่งไม่ค่อยเคยเห็นกันนัก

มิสเตอร์ฟูจิซังกับชายหาด ริมทะเล

...ต่างคน ต่างเดินทาง ไม่ได้ไปพร้อมกันหรือครับ...

ไปกัน 4 คัน  แต่ไม่ได้ขับตามๆกันครับ  เซ็ต GPS ในรถทุกคัน ให้พาไปที่จุดหมายเดียวกันเท่านั้นครับ
แต่... ทีนี้ GPS ในรถแต่ล่ะครับ มันอาจจะใช้แผนที่คนล่ะปี หรือคนล่ะเวอร์ชั่นกัน  จึงนำทางไม่เหมือนกันครับ เช่น คันหนึ่งถึงแยก ให้เลี้ยวซ้าย แต่อีกคัน ให้ตรงไปเป็นต้น  คันหนึ่งให้ขึ้นทางด่วน แต่อีกคัวไม่ต้องขึ้น  เป็นต้น

แต่ส่วนใหญ่ สุดท้ายแล้ว จุดหมายตรงกันครับ  มีแค่สองครั้งในรถคันที่ผมนั่ง  ที่มันพาไปผิดทิศผิดทางกันเลย จนทำให้พลาดจุดถ่ายภาพกันเลยครับ
ซึ่งก็ยังไม่แน่ใจว่า เกิดการผิดพลาดจากอะไร  จาก GPS เอง หรือว่า ผิดพลาดจากขั้นตอนของการป้อนข้อมูล เช่น ต้องการใส่เลข 186 ดันไปกด 168 แทนหรือเปล่านะครับ  พอผิดแล้ว มันก็เช็คยากครับ  กว่าจะรู้ตัว มันก็ไปผิดทิศผิดทางไปแล้วครับ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
หลังจากที่เก็บกล้องลงกระเป๋าได้ พวกเราก็รีบบึ่งรถต่อ เพราะรู้สึกว่าเราเสียเวลาไปมากแล้วกับอาหารกลางวัน ป่านนี้ พรรคพวกคงไปรอเราที่จุดหมายปลายทางกันแล้ว

แต่เมื่อเราไปถึงปลายทางตามที่ GPS นำทางมา เรากลับไม่เจอใครเลย เอ..... เจ้า GPS ทำพิษซะอีกก็ไม่รู้ พาพวกเรามาผิดที่ผิดทางอีกหรือเปล่า (ว๊ะ) เลยต้องมีการโทรเช็กกับน้องก้อยอีกครั้ง ซึ่งคำตอบก็ไม่ผิด แต่พวกเราดันมาถึงก่อนคนอื่นต่างหาก

เมื่อมากันพร้อมหน้า น้องก้อยก็พาเดินลงไปที่ชายหาดสีดำนั่น หะแรก ผมเข้าใจว่าน้องก้อยตั้งใจจะพาพวกเรามาชมชายหาดสีดำของญี่ปุ่น แต่พอเดินลงไปถึงริมทะเลก็เหลือบไปเห็นมิสเตอร์ฟูจิซังเข้าจึงเข้าใจว่าน้องก้อยพามาชมฟูจิในอีกมิติหนึ่งซึ่งไม่ค่อยเคยเห็นกันนัก

มิสเตอร์ฟูจิซังกับชายหาด ริมทะเล

...ต่างคน ต่างเดินทาง ไม่ได้ไปพร้อมกันหรือครับ...

ไปกัน 4 คัน  แต่ไม่ได้ขับตามๆกันครับ  เซ็ต GPS ในรถทุกคัน ให้พาไปที่จุดหมายเดียวกันเท่านั้นครับ
แต่... ทีนี้ GPS ในรถแต่ล่ะครับ มันอาจจะใช้แผนที่คนล่ะปี หรือคนล่ะเวอร์ชั่นกัน  จึงนำทางไม่เหมือนกันครับ เช่น คันหนึ่งถึงแยก ให้เลี้ยวซ้าย แต่อีกคัน ให้ตรงไปเป็นต้น  คันหนึ่งให้ขึ้นทางด่วน แต่อีกคัวไม่ต้องขึ้น  เป็นต้น

แต่ส่วนใหญ่ สุดท้ายแล้ว จุดหมายตรงกันครับ  มีแค่สองครั้งในรถคันที่ผมนั่ง  ที่มันพาไปผิดทิศผิดทางกันเลย จนทำให้พลาดจุดถ่ายภาพกันเลยครับ
ซึ่งก็ยังไม่แน่ใจว่า เกิดการผิดพลาดจากอะไร  จาก GPS เอง หรือว่า ผิดพลาดจากขั้นตอนของการป้อนข้อมูล เช่น ต้องการใส่เลข 186 ดันไปกด 168 แทนหรือเปล่านะครับ  พอผิดแล้ว มันก็เช็คยากครับ  กว่าจะรู้ตัว มันก็ไปผิดทิศผิดทางไปแล้วครับ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
หลังจากออกจากน้ำตก Shosenkyo น้องก้อยก็พามาที่พัก ระหว่างที่เดินกลับมาที่รถ ก็มีเพื่อนบางคนบอกว่า พยากรณ์อากาศของญี่ปุ่น ทำนายว่า พรุ่งนี้ อากาศจะแจ่มใส และมีแรงสนับสนุนจากอีกหลายเสียงว่า พยากรณ์อากาศของญี่ปุ่นทำนายได้แม่นยำมาก จึงเกิดอาการลังเลขึ้น

เพราะตามโปรแกรม วันพรุ่งนี้ จะเป็นโปรแกรมแทกกิ้ง เดินป่าเข้าไปถ่ายน้ำตกอีกแห่งหนึ่ง ซึ่งจะต้องเดินวนเป็นลูปราวๆ 10 กิโลเมตร ซึ่งนั่นก็เป็นปัญหาสำหรับ สว. อย่างเราอยู่แล้ว แต่ที่สำคัญ.... คือ.... ทริปนี้ พวกเราเห็นภาพตัวอย่างที่เอามาโชว์ คือภาพที่ถ่ายเงาเขาไฟฟูจิสะท้อนน้ำที่ Fumotoppara Camping ซึ่งเมื่อวานพวกเราเข้าไปกันแล้วพากันกินแห้วมาแล้วนั่นเอง หลายท่านอยากได้ภาพตรงนั้นมาก..... เมื่อวานพลาดเป้าอย่างจังเพราะฟ้าฝนไม่เป็นใจ เมื่อได้ยินว่าพรุ่งนี้ฟ้าสดใส จึงได้เกิดอาการลังเลอย่างที่ว่า

หลังจากที่พวกผม 4 คนในรถ หันหน้ามาถามหาความเห็นกันในรถคันของเราว่า หากพวกเราจะเปลี่ยนโปรแกรม ย้อนกลับไปถ่ายที่ Fumotoppara Camping อีกครั้ง ใครจะมีปัญหาไหม ก็ได้คำตอบจากสมาชิกในรถว่า ไม่มีปัญหา จึงตกลงกันว่า คันของเราซึ่งประกอบไปด้วย 4 สว. จะแยกทางจากกลุ่มเป็นการชั่วคราว ย้อนกลับไปที่ Fumotoppara Camping อีกครั้ง เพราะคำนวนระยะทางแล้ว น่าจะราวสัก 100 กิโลเมตรจากที่พักเราตอนนี้

สุดท้ายก็เกิดการโหวตว่า ใครจะไปแทกกิ้ง ใครจะไป Fumotoppara Camping ซึ่งก็ปรากฏว่ามีเพื่อนร่วมทางมากับเราอีกคันหนึ่ง และขอให้คุณก้อยนำทางพวกเราย้อนกลับไปที่เดิมอีกครั้ง

พวกเราต้องตื่นตั้งแต่ตีสาม เพื่อเดินทางไปให้ทันพระอาทิตย์ขึ้นในตอนเช้า พวกเราไปถึงประตูทางเข้า Fumotoppara Camping ยังไม่เปิด และตรงนั้นมีรถจอดรอเข้าอยู่แล้วหลายคัน จึงทำให้เราไม่มีที่จอดรถ แต่เวลาไม่คอยท่า พวกเราจึงจอดรถทิ้งต่อท้ายพวกเค้าแล้วคว้ากระเป๋ากล้อง+ขาตั้งเดินมุดรั้วเข้าไปก่อน เมื่อตั้งกล้องเสร็จแสงรำไรก็ปรากฏที่ขอบฟ้าจางๆแล้ว เอาล่ะ รอลุ้นกันอีกทีว่าวันนี้ เราจะได้ภาพสมใจหรือไม่

พอแสงเริ่มส่องให้เห็นภูเขาไฟ พวกเราก็ต้องผิดหวังนิดๆ เมื่อมีเมฆหนาทึบครอบอยู่บนยอดเขาไฟนั่น ก็ได้แต่แอบภาวนาว่า อีกสักประเดี๋ยว ลมคงพัดเมฆกระจายออกไป

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
แต่แล้ว ต่อให้เราลุ้นเท่าไร ไอ้เจ้าเมฆก้อนนั้นมันก็ไม่ไปไหนเล นอกจากมันจะไม่ยอมกะดิกไปไหนแล้ว มันยังเรียกเมฆจากที่อื่นๆมาใกล้มันซะอีก แถมที่เชิงเขาก็เกิดหมอก ที่เริ่มจะหนาขึ้นทุกทีๆ ก็มีโอกาสจะลอยสูงขึ้นไปจนบดบังภูเขาไฟฟูจิได้ทั้งลูกอีกนะแหละ อากาศเย็นๆ แต่ลุ้นกันจนเหงื่อซึมเลยครับ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
และแล้ว..... ในที่สุด แสงอาทิตย์แรกก็ฉายทะลุเหลี่ยมเขามา เอาว๊ะ ไม่ได้ฟูจิเต็มๆ ได้ฟูจิใส่หมวกก็เท่ห์.... ไปอีกแบบ และได้แฉกเก๋ๆของดวงอาทิตย์ยามเช้าเข้ามาประกอบ ก็พอจะปลอบใจได้อยู่บ้างล่ะ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
เรื่องเมฆบนยอดเขาคงไม่ต้องลุ้นอีกแล้ว เพราะมันไม่มีทีท่าว่าจะขยับไปไหนเลย แต่ที่ต้องลุ้นกันต่อไปคือ แสงอาทิตย์ที่ทะลุเหลี่ยมเขา เพราะมาแบบวูบมา วูบหายตลอด ต้องจ้องจับจังหวะเอา

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
พอยิ่งสาย ดวงอาทิตย์ก็ลอยสูงขึ้นไปเรื่อยๆ ด้านบนก็มีเมฆรออยู่ สุดท้ายก็หายเข้ากลีบเมฆไปจ้อย จบครับ ทำได้ดีที่สุดแค่นี้จริงๆครับ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
พอสายหน่อย ก็มีญี่ปุ่นมาโวยวายใส่พวกเรา แต่เราฟังกันไม่รู้เรื่อง ก็เดือดร้อนถึงคุณก้อย พวกเราเรียกคุณก้อยมาถามญี่ปุ่นว่าโวยวายอะไร พอรู้เรื่องว่าเค้าโวยอะไร พวกเราก็สะดุ้งโหยง เพราะเรื่องที่เค้าโวยคือเรื่องที่พวกเราดันไปจอดรถคาทางเข้าเอาไว้นั่นเอง จอดรถเอาไว้แล้วดันลืมซะนี่ ต้องรีบตาลีตาเหลือกไปเลื่อนรถให้พร้อมกับพยายามทำแบบเดียวกับพวกญี่ปุ่น คือ โค้งหลังลงต่ำๆพร้อมคำขอโทษ "โกะเมนนะไซ.. ๆ " จากคุณก้อย

ไหนๆก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว เมื่อต้องออกไปเลื่อนรถเข้ามา ก็เลยเก็บกล้องไปขึ้นรถเลยดีกว่า คุณก้อยถามว่า จะไปเก็บภาพภูเขาไฟฟูจิกับน้ำน้ำตกไหม (คือเมื่อวันที่ไปถ่ายฟูจิที่ริมทะเล ผมคุยกับคุณก้อยว่า ไม่เคยนึกมาก่อนว่าจะมีภาพฟูจิกับริมทะเล มันแปลกดี คุณก้อยเลยบอกกับผมว่า มีที่แปลกกว่านี้อีก คือ ฟูจิกับน้ำตก) ผมถามว่า มันไปเส้นทางที่จะกลับไปรวมพลกับพรรคพวกไหม หรือต้องไปไกลไหม ถ้าไม่เสียเวลาก็ไปครับ

ในที่สุด คุณก้อยก็พาพวกเรามาที่นี่ ต้องขอขอบคุณ ในน้ำใจคุณก้อยอย่างล้นพ้น ที่มีแก่ใจพาพวกเรามาครับ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
แต่ก็ต้องผิดหวังเล็กๆอีกเช่นเคย เพราะดูเมฆที่ฟูจิมันสวมเอาไว้สิครับ ไม่ยอมเปิดหมวกให้เรากันเลย จนในที่สุด ขืนรอต่อไป เกรงว่าวันนี้ จะไม่ต้องไปไหนกันพอดี จึงตัดสินใจเก็บกล้องดีกว่าครับ

ขึ้นมาที่รถ ปรากฏว่า คุณก้อยบอกว่า ดันไปลืมกระเป๋ากล้องของแกเอาไว้ที่ Fumotoppara Camping ต้องเผ่นกันกระเจิงกลับออกไปก่อน เพื่อจะรีบไปเอากระเป๋ากล้อง ถ้านี่เป็นที่เมืองไทย รับรองว่าไม่มีเหลือ แต่ที่นี่ ญี่ปุ่นครับ ยังพอมีลุ้น และในที่สุด คุณก้อยแกก็ได้กระเป๋ากล้องกลับคืนมา เห็นหรือยังล่ะ ว่าประชากรของเค้าไม่เหมือนเราจริงๆ

เมื่อรถคุณก้อยเผ่นออกไปแล้ว พวกผมผู้เฒ่าที่ค่อยๆย่องกว่าจะมาถึงรถ พอเก็บของเข้ารถ ยังไม่ทันจะขึ้นรถ ผมหันไปเห็นยอดเขาไฟฟูจิมันดันเปิดซะนี่ ผมหันกลับไปถามน้าๆในรถว่า จะเดินย้อนกลับลงไปใหม่ดีมั๊ย เพราะการที่จะกลับมาอีกครั้ง ต้องข้ามน้ำ ข้ามทะเลมาหลายพันไมล์ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แต่ทุกคนคงจะเหนื่อย จึงส่ายหัวกันไปหมด ผมเลยต้องยกโทรศัพท์ขึ้นหันไปกดมา 2 ใบ ไว้เป็นที่ระลึก แต่แล้ว ในที่สุด ผมก็เอามันแปะลงในใบสุดท้ายนั่น ฮ่าๆๆๆ ได้แล้วว๊อย......