ต่อไป »

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
ภาพนี้..... ผมมีเจตนาจะถ่ายพุ่มใบไม้เปลี่ยนสีนั่น กำลังเล็งๆอยู่ จะกดชัตเตอร์อยู่แล้ว.... นางก็เดินมาเข้าเฟรมตอนชัตเตอร์ลั่นพอดี บังวิวผมหมดเลยอ่ะ ฮรี่ๆๆๆ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
ภาพนี้ก็ตั้งใจจะถ่ายเก็บภาพบรรยากาศ เล็งๆอยู่ นางก็บังเอิญขี่สองล้อผ่านมาเข้าเฟรมพอดีอีกนั่นแหละ ไม่ได้มีเจตนาเล๊ย.... จริงจริ๊ง......

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
ผมโดนน้าสมชายกล่าวหาว่า แอบส่องสาว
เนี่ย..... เอาหลักฐานมาให้ดูเลยครับ ว่าผมมีเจตนาถ่ายเก็บภาพบรรยากาศแท้ๆ เพราะเห็นว่า ฤดูใบไม้เปลี่ยนสีของที่นี่ ไม่ใช่มีแต่คนไทยอย่างเราๆเท่านั้น ที่ประเทศเราไม่เคยมีฤดูกาลแบบนี้ เมื่อไปเจอที่ญี่ปุ่น เราจึงตื่นเต้น แต่จะบอกว่า แม้แต่คนญี่ปุ่นเอง เค้าก็รู้สึกชอบกับสีสวยๆของใบไม้นี้เช่นกันครับ

แล้วนี่ดูสิครับ ผมถ่ายอยู่ดีๆ ก็มีคนมายืนบังเลนส์ผมซะงั้น แล้วไอ้ระบบโฟกัสอัตโนมัติของกล้อง มันก็เลยจิ้มไปโฟกัสที่เธอเลย กดมา ภาพเสียเลยอ่ะ ผมควรไปเรียกร้องค่าเสียหายจากเธอมั๊ยครับ อิๆๆๆ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
เอ้า...... แดงๆ เหลืองๆ ส่งท้ายกันอีกสักชุด ก่อนจะออกจากเลคคาวากูชิโกะ ไปหลงทางกันต่อ

...เห็นภาพแล้วอยากไปบ้างจังเลยครับ...

ปีหน้าไปกันมั๊ยครับ อิๆ

...ไปครับ...

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
พวกเราออกจาก คาวากูชิโกะ หรือที่ออกเสียงแบบญี่ปุ่นๆ ว่า... "ฟูจิกะวะงูชิโกะ" ใกล้ๆเที่ยงวันเข้าไปแล้ว ฉะนั้น อาหารเที่ยงจึงต้องไปว่ากันเอาเองครับ

จากการเซต GPS ให้นำทางให้ไป Miho no Matsubara ซึ่งเป็นชายหาดเล็กๆที่มีแต่ทรายจากภูเขาไฟ (คาดว่าน่าจะมาจากภูเขาไฟฟูจิในอดีตเมื่อหลายล้านปีที่แล้ว หาดทรายจึงเป็นสีดำไปทั้งหาด

คาวากูชิโกะเลค อยู่ทางทิศเหนือของฟูจิ แต่ทิศทางที่จะไปนั้นอยู่ทางทิศใต้ของฟูจิ เรียกว่าอ้อมไปในทิศตรงข้ามกันเลย พวกเราจึงต้องขับรถอ้อมฟูจิซังไปทางทิศตะวันตกก่อน ด้วยเส้นทางเล็กๆ เลาะเรียบไปตามชายเขา ผ่านป่าและชนบทของชาวอาทิตอุทัย ได้เห็นบรรยากาศแบบชนบทของชาวญี่ปุ่นแบบแท้ๆและดั้งเดิม แล้วในที่สุด GPS ก็พาพวกเราไปขึ้นทางด่วนแห่งหนึ่ง พอขึ้นทางด่วน พวกเราก็มองหาจุดพักรถเพื่อจะได้เข้าห้องน้ำและหาอาหารรองทองกัน

และแล้ว ในที่สุด เราก็เจอจุดพักรถบนทางด่วน ด้วยความหิว พอเข้าห้องน้ำได้ก็รีบหม่ำกันจนอิ่มหนำสำราญ พอเดินมาจะขึ้นรถเดินทางต่อจึงได้เห็นวิวที่เราจอดรถ เห็นแล้วก็ต้องร้องว๊าว..... อย่างนี้แหละที่น่าจะเรียกว่า อาหารหลักร้อย แต่วิวหลักล้านจริงๆ

ว่าแล้ว ทุกคนก็เดินไปเปิดรถหยิบกล้องมาส่องเก็บภาพวิวหลักล้านกันก่อน ที่เราเห็นว่าวิวหลักล้านนี่ คือความรู้สึกของคนไทย แต่ดูเหมือนคนญี่ปุ่นเอง ก็แค่มองๆผ่านไปเท่านั้น อาจจะด้วยพวกเค้าเห็นกันทุกวันก็เป็นได้

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
หลังจากที่เก็บกล้องลงกระเป๋าได้ พวกเราก็รีบบึ่งรถต่อ เพราะรู้สึกว่าเราเสียเวลาไปมากแล้วกับอาหารกลางวัน ป่านนี้ พรรคพวกคงไปรอเราที่จุดหมายปลายทางกันแล้ว

แต่เมื่อเราไปถึงปลายทางตามที่ GPS นำทางมา เรากลับไม่เจอใครเลย เอ..... เจ้า GPS ทำพิษซะอีกก็ไม่รู้ พาพวกเรามาผิดที่ผิดทางอีกหรือเปล่า (ว๊ะ) เลยต้องมีการโทรเช็กกับน้องก้อยอีกครั้ง ซึ่งคำตอบก็ไม่ผิด แต่พวกเราดันมาถึงก่อนคนอื่นต่างหาก

เมื่อมากันพร้อมหน้า น้องก้อยก็พาเดินลงไปที่ชายหาดสีดำนั่น หะแรก ผมเข้าใจว่าน้องก้อยตั้งใจจะพาพวกเรามาชมชายหาดสีดำของญี่ปุ่น แต่พอเดินลงไปถึงริมทะเลก็เหลือบไปเห็นมิสเตอร์ฟูจิซังเข้าจึงเข้าใจว่าน้องก้อยพามาชมฟูจิในอีกมิติหนึ่งซึ่งไม่ค่อยเคยเห็นกันนัก

มิสเตอร์ฟูจิซังกับชายหาด ริมทะเล

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
พวกเราออกจาก Miho no Matsubara ราวบ่ายสี่โมง (ซึ่งก็เย็นมากแล้ว เพราะช่วงเข้าหนาว ที่ญี่ปุ่นจะมืดเร็วมาก แค่ 5 โมงเย็น ตะวันก็ลับฟ้าไปแล้วครับ) หลังจากที่เซ็ต GPS ให้นำทางไปจุดหมายต่อไป ซึ่งเป็นจุดที่หมายตา หมายใจ จะไปถ่ายแสงลากเส้นจากรถวิ่งบนถนน ประกอบฉากภูเข้าไฟฟูจิ

GPS นำทางให้พวกเราขึ้นทางด่วนไป จนกระทั่งถึงทางแยกให้เบี่ยงซ้าย และเมื่อเบี่ยงซ้ายไปแล้วก็จะมีป้ายให้เลือกอีกว่า จะไปโตเกียวต้องชิดขวา และหากต้องการ นาโกย่า ให้ชิดซ้าย เอาล่ะสิ พวกเราก็ไม่ทันได้ฟังเจ้า GPS มันบอกว่าอย่างไรเสียด้วย พี่ชัดเลยหันมาปรึกษาผู้โดยสารว่า เอาไงดี ไปนาโกย่าหรือจะไปโเกียว

โดยไม่ต้องคิดเลย เราสามคนร้อง ไปทางนาโกย่าโดยพร้อมเพรียงกัน ด้วยสาเหตุที่คิดว่า วันนี้ เราเดินทางจากทางเหนือลงมาทางใต้ ผ่านเฉียดๆเมืองโตเกียวมาแล้ว จุดหมายต่อไปของเราก็น่าจะต้องล่องลงทางใต้ลงไปอีกสิครับ เพราะหากเราเลือกไปโตเกียว ก็เท่ากับว่าเราจะเดินทางย้อนกลับเท่านั้น

พอเลี้ยวไปปั๊บ GPS ก็ร้องเตือนว่า มาผิดทาง ต้องไปหาที่กลับรถ แล้วบนทางด่วน มันไม่มีที่ยูเทิร์น จึงต้องวิ่งไปอีกราว 15 กิโลเมตรจึงหาทางลงจากทางด่วนได้ จากนั้นก็ต้องหาทางกลับขึ้นไปบนทางด่วนใหม่ และวิ่งจนมาถึงจุดเดิม GPS ก็บอกว่าให้เบี่ยงซ้าย พอเบี่ยงซ้ายมาก็เจอป้ายอีกว่า ไปโตเกียวเลี้ยวขวา ไปนาโกย่าเลี้ยวซ้าย แล้วพวกเราก็พร้อมใจกันยืนยันอีกครั้งว่า ไปทางนาโกย่า

ปรากฏว่า.... พอเลี้ยวไปปั๊บ GPS ร้องว่าผิดทาง ต้องไปกลับรถ (อีกแล้ว) เป็นครั้งที่สอง เราจึงต้องวิ่งไปจนถึงทางลง และหาทางกลับขึ้นทางด่วนอีกครั้ง ไป-กลับรอบหนึ่งราวๆ 30 กิโล โดนไปสองรอบ พวกเราก็เดินทางเพิ่มไปแค่ 60 กิโล เท่านั้นเอง และพอมาถึงจุดเบี่ยงซ้ายอีกที ก็อดที่จะขำๆกันไม่ได้ บอกว่า ถ้าคราวนี้ พวกเรายังเลือกไปนาโกย่าอีกล่ะก็ ไม่ต้องไปเลยแล้วกัน พวกเราจึงเลือกเลี้ยวไปทางโตเกียว และนั่นคือเส้นทางที่ถูก ที่แท้ จุดหมายของเรา ย้อนกลับขึ้นเหนือนั่นเอง

แต่..... พอเลี้ยวไปแล้ว น้องก้อย ที่อยู่กับรถอีกคันก็โทรเข้ามาบอกว่า รถอีกสองคัน (รวมคันที่น้องก้อยอยู่ด้วย) หลงทางซะจนท้อ จึงตัดสินใจว่าไม่ไปแล้ว เข้าโรงแรมที่พักเลยดีว่า ฉะนั้นรถทั้งสองคันเวลานี้ ไปรออยู่ที่โรงแรมแล้ว

เราทั้งสี่คนในรถมองหน้ากัน เอาไงดีล่ะ ไปต่อ หรือกลับโรงแรมดี ในที่สุดก็ตัดสินใจ ไปโรงแรมเลยดีกว่า เพราะกลัวจะหลงทางกันจนสว่าง เพราะโดนไป 60 กิโลนี่ก็เป็นชั่วโมงๆไปแล้ว ฮ่าๆๆๆ

เช้าตื่นก่อนไก่โห่ น้องก้อยนำทางเข้ามาที่นี่ครับ เป็นปาร์ค หรือสวนสาธาราณะแห่งหนึ่ง พวกเราไปถึงก่อนสว่าง แต่ลงจากรถไม่ได้ เพราะฝนกำลังกระหน่ำจึงต้องนั่งรออยู่บนรถ จนฝนหยุด น้องก้อยจึงพาไปที่แอ่งน้ำแห่งหนึ่ง เราต้องการภาพเงาภูเขาไฟฟูจิสะท้อนน้ำในแอ่งนี้ครับ พวกเราพากันไปตั้งขาแล้วรอแสงและฟูจิ ระหว่างที่กางขาตั้งก็มีฝนตกปรอยๆอยู่ตลอดเวลา เอ.... ท่าทางจะแห้วซะมังครับ

และก็จริงดังที่คิดครับ ส่วางแล้ว แต่อีตามิสเตอร์ฟูจิซังไม่มาครับ หายไปกับม่านหมอกซะงั้น

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
หลังจากที่ฟ้าฝนไม่เป็นใจ พวกเราก็ต้องยกกล้องไปหาถ่ายใบไม่เปลี่ยนสีบริเวณแถวๆนั้นแทนครับ แต่ก็อีกนั่นแหละ ฝนยังตกพรำๆ ปรอยๆ จะเงยกล้องมากก็ไม่ได้ เพราะน้ำฝนมันคอยจะเข้าหน้าเลนส์ซะเรื่อยๆ เช่นภาพนี้ครับ เผลอไผล ไม่ได้เช็ด ก็จะได้เม็ดน้ำฝนติดมาในภาพ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
แต่บางมุม มันก็สวยซะจนเราจำต้องเงยหน้าเลนส์ขึ้นเพื่อไปสอยภาพนั้นมาจนได้ครับ บอกแล้ว.....ว่า ที่ญี่ปุ่น ใบไม้เปลี่ยนสีของที่นี่ มันมีหลากหลายสีครับ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
เมื่อไม่ได้เตรียมนางแบบไปด้วย ก็ต้องอาศัยพวกเรากันเองนี่แหละ ที่ช่วยไปเข้าฉากให้หน่อย ชี้ไม้ชี้มือ ทำเป็นคู่รักหวานแหวว แต่.... ทีคู่รักหวานแหววตัวจริงเสียงจริง ดันหายตัวไปแอบถ่ายกันเองอยู่สองคนซะนี่..... ฮ่าๆๆๆๆ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
สุดท้ายก็วนกลับมายังที่รถที่เราจอดกันตั้งแต่ยังไม่ทันสว่าง แล้วก็พบว่า ที่จอดรถของเราวิวก็สวยใช่ย่อยซะเมื่อไหร่กันล่ะ เหลืองอร่ามไปทั้งต้นกะเค้าเหมือนกัน

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
วันแดงเดือด
หลังจากที่พลาดจากการถ่ายเงาฟูจิสะท้อนน้ำที่ Fumotoppara Camping พวกเราก็เดินทางไปต่อกันที่ หมู่บ้านญี่ปุ่นโบราณ โดยหวังว่าจะไปเช่าชุดญี่ปุ่นโบราณใส่ถ่ายรูปกัน แต่เอาเข้าจริง ก็ไม่เห็นมีใครไปเช่ามาใส่ถ่ายรูปเลยสักคน

แต่ที่นี่..... ใบไม้เปลี่ยนสีงามตั้งแต่ประตูทางเข้าไปยั๊น.... หมู่บ้านเลยก็ว่าได้ครับ อ้อ..... หมู่บ้านเค้าชื่อว่า Iyashinosato ancient Japannese village ครับ

ตรงนี้เราหยุดรถกันก่อนจะถึงหมู่บ้านราวๆสักกิโลเมตรหนึ่งได้ครับ ที่จริงตั้งใจว่าจะลงไปเข้าห้องน้ำ แต่เห็นว่า ไหนๆก็ลงมาแล้ว เอาซะหน่อยเถอะครับ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
วันแดงเดือด
พอถ่ายๆไปสักพัก พี่ชัดกวักมือเรียกให้ไปขึ้นรถ บอกว่า เมื่อตะกี้ที่ผ่านมา เห็นมีมุมหนึ่งข้างทางก็สวยมาก เราจะย้อนกลับไปถ่ายตรงนั้นกันสักหน่อยก่อนเข้าไปหมู่บ้าน

พอลงจากรถไป โอ... แม่จ้าว..... อะไรมันจะงามได้ขนาดนี้ ว่าแล้วก็มุมใครมุมมันอีกล่ะครับ ผมเองก็วนๆอยู่รอบๆบ้านนี่แหละ

เดินไปเดินมาก็พบป้ายปักไว้อันหนึ่งว่า ที่นี่เป็นจุดถ่ายนกของญี่ปุ่นจุดหนึ่งด้วยครับ แต่วันนี้ ผมไม่มีเวลามากขนาดจะมีแก่ใจไปนั่งส่องนกหรอกครับ แค่เดินเก็บภาพแดงเดือด เพื่อนๆก็โทรตามกันโขมงโฉงเฉงแล้วล่ะครับ

ทริปญี่ปุ่น 2018
.
วันแดงเดือด
บางครั้ง ภาพที่เราเห็นสวยๆงามๆนั่น มันก็เป็นภาระ งานหนักพอดูเหมือนกันนะครับ

จากภาพนี้ เราจะเห็นว่า ในแต่ล่ะวันจะมีใบไม้ที่ถึงเวลาผลัดใบล่วงหล่นจากต้นลงสู่พื้นเป็นจำนวนมหาศาล เจ้าหน้าที่ก็เลยจำเป็นต้องจัดการกับมันให้สะอาดตา ถ้าเป็นที่บ้านเราก็คงใช้ไม้กวาด กวาดและเอาเข่ง ตะกร้า โกยเอาไปทิ้ง แต่ที่ญี่ปุ่น เค้ากลับใช้เครื่อเป่าลม เอาลมเป่าใบไม้ให้ปลิวเข้าข้างทางแทนครับ ก็ไม่ทราบว่า ไหนจะง่าย และประหยัดกว่ากันนะครับ